Daha lig başlamadan önce Konyaspor yapmış olduğu beş hazırlık maçında sadece Eskişehir’e bir gol atabildi. Başta biz gazetecilere ve de taraftarlara oynamış olduğu futbolun zevk vermediğini söyleyip durduk. Hadi hazırlık maçları lig gibi olmaz deyip kulak arkası ettik her şeyi. Ligler başlamadan önce hem maliyetlerinden dolayı hem de Aykut Kocamanın oyun stiline uymadığı için beş ya da altı oyuncuyla yolları ayırdık. Buraya kadar tamam. Yerlerine de üç tane oyuncu aldık ve ligler başladı.

İlk maçımız bize göre zayıf halka dediğimiz transfer yapamayan Ankaragücü ile oynadık. Orda da gördük ki ön alanda gol yollarında sıkıntı çektiğimiz aşikardı. Hadi dedik ilk maç bu takım düzelir. Ondan sonra deplasmana Galatasaray’a gittik. Kendi bölgesine hapsolmuş bir Konyaspor ve son dakikada bir puanı cebine koyan bir takım gördük. Ama oyun hâla tatmin etmiyordu.

Gelelim son maçımız Antalya maçına. Bu maçtan mutlak galibiyetle ayrılmamız lazımdı bence. Hem taraftarla kenetlenmede hem de takım olarak kenetlenmede faydası olacak diye düşünmüştük. Ama yine berabere kaldık. Artık bu kaçıncı beraberliğimiz ben unuttum.

Yani anlayacağımız sayın hocam ve değerli yönetimimiz bu takımla ancak bu kadar olabilir. Alilerle Mücahit Can, Erdon Daci ile olacak iş değil bu. Yok borçlanmayalım yok açılmayalım derken kendimizi alt sıralardan kurtulamayan bir takım haline getirmeyelim. Yedek kulübesinde oyunu değişterecek bir oyuncu gurubunun olmadığı belli. Ha biz zaten ilk altıyı düşünmüyoruz hep böyle orta sıralarda bir takım olmak istiyoruz diyorsanız bakın ona diyecek lafım yok. Ama yukarılarda bir takım olmak istiyorsanız inanın bu oyuncu gurubuyla ancak bu kadar iş yapabiliriz.

Dilerim şu milli maç arası takıma iyi gelir ve kendilerine gelirler. Yoksa taraftar her maç evine üzüntü ve kederle gider. Daha sonrada boş koltuklarla maç oynanır.