Geçenlerde, ulusal basınlarda da yer alan bir habere göre, Aksaray’ın Kutlu köyünde bir sondaj kuyusunun faaliyete geçtiği (artezyen şeklinde) kendi kendine kırk metre gökyüzüne doğru su fışkırttığını duydum. Olay Kutlu Köyü olunca çok dikkatimi çekti, çünkü Kutlu Köyü benim doğduğum köy idi.
Köyümüz aslında bir Yörük köyüdür, bende bir Yörük çocuğuyum ve bunu da gururla söylüyorum. 1933 de Yörük Halil Filikci (Halil Ağa) tarafından çadır hayatına (göçebeciliğe) son verilerek kurulmuş bir köy. Yani Cumhuriyet döneminde kurulmuş bir köydür, öyle temiz saf duru vatansever insanlardan oluşuyor ki, mesela hala köyümüzde jandarma karakolu yoktur. Adli vaka yok denecek kadar azdır. Civar köylerden alışveriş sırasında Kutlu köylü olduğumuzu bilenler alacaklarına karşı senet dahi yapmazlar. Çünkü senete gerek duymazlar.

Böyle temiz ve sıkıntısız insanların olduğu ve civar köylerin saygı duyduğu bu köyümde acaba doğal olaylar mı bir sıkıntı çıkardı? Neler oluyordu köyümde bende çok merak etmiştim köyümdeki bu kendi kendine patlayan artezyen olayını. Hemen fotoğrafçı arkadaşlarla istişare ettim ve onlara ‘tarihi bir durumun fotoğrafını çekmek ister misiniz’? demiştim. Tarihi diyorum, çünkü bu su daha önceden yok, kendi kendine patlamış bugün kırk metreye yükseliyorsa yarın kesiliverir kim bilir, en iyisi kesilmeden fotoğrafını çekmeliyiz. Fotoğrafçı arkadaşlarımın arasında Jeofizik yüksek mühendisi (Latif Çağır) bir arkadaşımızda vardı.

Neticede Aksaray’ın kutlu köyünde fışkıran bu suyun yanına varmıştık bile. Hava çok rüzgârlı (lodos) bir gündü, fışkıran su benim gördüğüm kadarıyla tahminen otuz metre civarında yükseliyor ve üst kısmı rüzgârında etkisiyle iki tarlayı aynı anda suluyordu. İşin garip tarafı ise fışkıran suyun on metre yakınından yüksek gerilim hattı geçiyordu. Rüzgârın etkisiyle fışkıran su yüksek gerilim tellerinden üzerine savruluyordu. Fotoğrafçı arkadaşlarımda bende, elektrik kaçağı korkusuyla fışkıran suya fazla yaklaşamazken, yaşları sekiz ile on arasında değişen çocuklar ikaz etmemize rağmen, artezyen kuyusun etrafına meraklı gözlerle seyrediyorlardı, hatta suya yaklaşıp fotoğraf çektiriyorlardı. İşin ilginç tarafı ise fışkıran bu suyun yüksek gerilim hatlarıyla iç içe olması ve her an bir kazanın olma olasılığı yüksek olan bu artezyen kuyusu civarında önlem alınmaması, çok düşündürücü bir durumdu! Yeraltı sularımızın bitmemesi için uğraş verdiğimiz şu günlerde, suyun boş yere akmasına ne yazık ki seyirci kalmamız ise diğer bir ayıbımız olsa gerek. Fotoğrafçı arkadaşlarımız arasında bulunan, Jeofizik yüksek mühendisi Sayın Latif Çağır arkadaşımız ise fışkıran bu suyun bir kısmının su, diğer kısmı ise karbondioksit gazı, buradan havaya boşa giden karbondioksit kazının yaşamın çok yerlerinde kullanılabilen bir gaz olduğunu, ancak bu gibi yeraltı zenginliklerimizin heba olmaması gerektiğini söyledi bize.

Bir kaç fotoğraf karesi aldıktan sonra ayrılıyoruz kutlu köyünden. Memleketimizin yeraltı ve üstü zenginliklerimizi korumak kollamak ve ona sahip çıkmak ümidi ile…
Saygılarımla.