Canımız gidiyor
Dün sabah saatlerinde ajansa düşen bir haber ilişti gözüme. Bartın’da otobüs devrildi 40 yaralı. Daha 3 gün önce yine otobüs kazası haberi gelmişti Diyarbakır’dan. Yolcu otobüsü kaza yaptı 3’ü ağır 35 yaralı. Ondan bir gün öncesine gidelim Mersin’de ‘otobüs devrildi 18 yaralı.’
İnsan ne oluyor bu otobüslere demeden duramıyor ve sıralıyor bir sürü sebep. Zamanında bakımı yapılmayan araçlar, sürücü hataları, kaygan zemin, saati yetiştirme ve daha nicesi… Benim sorgulamak istediğim ise insan hayatının bu kadar ucuz olmaması gerektiği.
Son 4 günde otobüs kazasında 3’ü ağır 93 insanımız yaralandı. ‘Yaralı’ kelimesi belki hafif kaçıyor ama belki bazı yaralılar bir uzvunu kaybetti bazıları yüzüne bir ömür boyu taşıyacağı izler aldı.
Peki, bunun sorumları kim? Şoför mü, aracını bakıma göndermeyen firma sahibi mi, yoksa denetim konusunda eksik kalan kurum ve kuruluşlar mı?
Daha geçtiğimiz ay haberlerde freni boşalan kamyon; araçları biçti, dükkâna girdi, yayaya çarptı gibi bir sürü haber izlemedik mi? Peki neden olaylardan bir ders alıp dikkat etmiyoruz? Neden insan hayatını bu kadar hiçe sayıyoruz?
Görmezden gelinen kusurlar, uykulu ya da yorgun sefere çıkmalar, eksik ya da yetersiz denetlemeler ve daha nicesi devam ettikçe canlarımız gitmeye devam edecek.
***
TÜRKİYE ŞEHİTLERİNİ UĞURLADI
Teğmen Duabey Onur Öztürkmen, Piyade Uzman Çavuş Halil İbrahim Yiğit, Piyade Sözleşmeli Er Eyüp Uğurlu, Piyade Er Mehmet Demir, Piyade Sözleşmeli Er İsmail Ünal ve Piyade Sözleşmeli Er Hakan Köroğlu…
Pençe-Kilit Operasyonu bölgesinde şehit olan yiğitlerimiz.
Onlar biz gündelik rutin hayatlarımızı konfor içinde yaşayalım diye, bu ülkenin çocukları özgür yaşasın diye can veren Mehmetlerimiz…
Sadece isimlerden ibaret değiller, yaşanmamış hayatların sonsuza dek gönüllerde yaşayacak kahramanları…
Hepsine minnettarız…
Ruhları şad mekanları cennet olsun…
Türkçe karakter kullanılmayan yorumlar onaylanmamaktadır.