Ahlaki davranışlarımızın çoğu din kaynaklıdır. Pek çoğu da topluma özgüdür.

Din, ahlakla ilgili sosyal hayatımızın yegane kaynağı değildir. Ancak en önemlilerinden bir tanesidir. Tabiki bahsettiğimiz din; Cihan-ı Şumul olan İslam Dini’dir.

Adaletteki eşitlik anlayışı kendisini en güzel İslam Dini’nde bulmuştur.

Eşit doğarız bu inancımızdır.

Hiç kimsenin renk, ırk, cins ayrımcılığı yoktur.

Kimsenin kimseye de üstünlüğü yoktur.

İyi ya da kötü, doğru ya da yanlışlar sıfatlarımızı belirler.

Doğuştan masum, günahsız her çocuk Kuran-ı Kerim’de, “Her çocuk İslam fıtratında doğar’’ gerçeğine göz açar.

Adalet; dinin en önemli altını çizdiği husustur.

İnsanların asıl görevi adalettir.

Objektiflik; yargılamadaki gerçekliktir.

Adalet ise bu objektifliğin yegane sonucudur.

Sorunda burada başlıyor zaten…

İnsanlar insanlara zarar veriyor.

Din adına dindaşlara zulüm yapılıyor.

İnsanlar; insanları yok ediyor, soykırım yapıyor.

Yurtlar yıkılıyor, kanlar akıtılıyor…

Din adına ahlaksızlık ve adaletsizlik kol geziyor.

Ne uğruna? Neyin pahasına?

Üstünlük kurma savaşları, egolar, hırslar, rantlar…

Dinden uzaklaşmak, Allah’tan uzaklaşmak…

Kul hakkı yemek, kula kulluk etmek, ahlaktan uzaklaşmak, dine sarılıp dinsizlik yapmak, ölen insanlar, ölen Müslümanlar...

Yazının başlığı Din Ahlak ve Adalet.

Varın gerisini siz düşünün!

Yazının sonu; Dinsizlik, Ahlaksızlık ve Adaletsizlik…

Olan mevcut durum bu.