“100 Numaralı Adam” çoğumuzun bildiği gibi Kemal Sunal’ın oynadığı filmlerden bir tanesinin adıdır.
Kısa sürede reytingleri altüst eden Sedat Peker dizi filminden etkilenmiş olmam gerek ki, bu yazımda bu filmin bazı bölümlerinde geçen ilginç konu ve konuşmalara yer vereceğim.
Hem tebessüm edelim hem de düşünelim!
Kemal Sunal filmleri milli ve manevi değerlerimizi aşağılayıcı birçok sahneyi içerse de toplumumuzun çarpık ilişkilerini trajikomik bir biçimde halka sunduğu için hala izlenmeye devem etmektedir.
Kemal Sunal’ın kendine has komik tipi olsa da birazda halkın bu çarpık ilişkilerini yansıttığı için filmleri sürekli izlenmektedir.
Filmin kahramanı “100 Numaralı Adam” yani Şaban bir baltaya sap olamamış girdiği işlerden kısa sürede kovulan aynı zamanda aylak, biraz da saf bir delikanlı.
Şaban tesadüf eseri bir reklam firmasında çalışan ve önemli bir firmanın ürünlerini tanıtmak için halkın içinden birini kullanmayı düşünen kız tarafından keşfedilir.
Kız bu saf delikanlıyı reklam filmlerinde oynaması için ikna eder ve olaylar bundan sonra gelişir.
Saf delikanlı Şaban ilginç yüzü ve gülüşü özellikle de reklamın gücüyle kısa sürede halkın sevgilisi ve kahramanı yapılır.
Reklam firmasının sahtekar müdürü Şaban’a bir takım evraklar imzalattırır; yani aldatır.
Yetmedi, halkın sevgilisi ve kahramanı olan Şaban’ı işe yaramaz ürünlerin reklamlarında oynatarak halkı da kandırırlar.
Ürünlerin bozuk ve kalitesiz çıkması üzerine halk Şaban’a sitem eder ve tepkilerini ortaya koyar.
Gerçeğin farkına varan kahramanımız Şaban çok üzülür, her türlü baskıya rağmen reklamlara çıkmadığı gibi bildiklerini televizyon kanalında canlı yayında anlatır.
Kısaca, filmin kurgusu aldatan ve aldatılanlar bir de filmlerin gereği kahraman.
Her neyse yine de her senaryonun olumlu veya olumsuz bir mesajı oluyor.
Filmin en can alıcı sahnelerinden biri hatta en önemlisi halk kahramanı Şaban’ın televizyon programında sohbet ederken yaşanıyor.
Sunucu: Sporla aranız nasıl?
Şaban: “Bak bu hassas bir konu. Karate dedin mi bir tek ben varım. Elimde çok ağardır ha! İşittin belki Beton Şaban derler ayıptır söylemesi, o benim.
Sunucu: “Antrenörünüz iyi mi bari?”
Şaban: “Antrenör mü? Hava gazı. Geçen gün şöyle tuttum vurdum yere iki kaburgası kırıldı enayinin!
Sunucu: Başka hangi Sporları yaparsın?
Şaban:….belediyecilerden kaçarken maraton. Şimdi koşmuyor, kenara çekilip anlaşıyoruz.
Sunucu: (Şaban’ın kulağına) böyle tehlikeli işlere girme.
Sunucu: Biraz da ailenizi tanıyalım. Mesela babanız ne iş yapar?
Şaban: Sütçü. 2 ineği var günde 30 litre süt alıyor 100 litre satıyor!
Sunucu: Anlamadım! 30 üretiyor 100 satıyor ee nasıl oluyor?
Şaban: Su kesilmezse bal gibi oluyor!
Seyirciler: Hahahahaha
Şaban: Yok abiler yok hiç alkışlanacak işler değil! Babamda olsa halkın kazıklanmasını istemem,” diyor ve anlatmaya devam ediyor:
“…bizim mahallenin başında Papağan Rüştünün Benzin İstasyonu var, benzine su katıyor; demin bahsettim Kasap Hayri neler katıyor neler; havagazı alıyorsun içine hava katmışlar, ilaç alıyorsun kireç katmışlar..”
Stüdyodakiler kahkahalarla gülerken aslında filmin en can alıcı sözleri dökülüyor halk kahramanı Şaban’ın ağzından ve çok büyük alkış alıyor.
İşte o sözler:
“Diyeceğim herkes herkese bir kazık atıyor. Sonra kendi canı şu kadarcık yandı mı veryansın ediyor, basıyor yaygarayı!
-Hepimiz birbirimize bir kazık atarsak nasıl düzelir bu işler?
Ben derim ki karşılıklı olarak saygılı olalım haklarımıza…”
İşte film böyle.
Bizim halk kahramanları ve mafyalara ihtiyacımız yok; bizim, her şeyin farkında olan vatandaşa, şeffaf, hesap verebilir ve her türlü hukuk dışı oluşuma fırsat vermeyen, adil devlet adamlarına ihtiyacımız var!
Mafyayla iş tutan kim olursa olsun sonunda ihaneti görür!
Herkese sesleniyorum, şunu unutmayınız!
Tuzak kuran kurduğu tuzağa mutlaka yakalanır.
Allah(c.c.) büyüktür!