Yaş kemale erince, bir bakıyorsunuz ki; yapayalnız kalmışsınız.
“Bunca yıl nasıl geçti" diye hayretler içinde kalıyorsunuz.
İçinizden, annenizin dizine başınızı koymak geçiyor. Ama ne yazık ki yok.
Bir konuda karar vermekte zorlanıyorsunuz. Aklınıza babanız geliyor. “Keşke hayatta olsaydı da bu konuyu danışsaydık” dediğiniz oluyor, kaç yaşında olursak olalım.
Annesi babası hayatta olanlar çok şanslı. Bu şansı nasıl kullanacakları elbette onların bileceği bir şey.
Annesini babasını yıllar önce kaybetmiş birisi olarak, onları çok aradığımı söyleyebilirim.
Gün gelecek sizler de benim durumda olacaksınız.
O zaman, bugünden itibaren ana-babanızla dolu-dolu yaşayın hayatı.
Babalar genellikle biraz soğuk gibi olurlar. Sevgilerini dışa vurmayı pek beceremezler. Ama soğuk da davransalar içlerindeki kaynayan volkanı görmek kolay değildir.
Ama anneler öyle değildir.
Sevgilerini gizleyemezler. Zaten gerek de duymazlar.
“Ağlarsa anam ağlar, gayrısı yalan ağlar” dedikleri de bu olsa gerek.
Evlat, ana için can’dan candır. Evladın ne zaman başı sıkışsa, ana ordadır.
“Ana başa taç imiş. Her derde ilaç imiş. Bir evlat sultan olsa anaya muhtaç imiş" dedikleri de bu olsa gerek.
Velhasıl.
“Cennet anaların ayakları altındadır” diye boşa dememişler.
Demem o ki:
Ananız hayattaysa şanslısınız. Cennete bu kadar yakın olup da girememek, büyük bir kayıptır, hüsrandır.
Ayrıca toprağını öpünce cennete koymuyorlar insanı.
Hadi bugün anne-babanızı mutlu edecek bir şeyler yapın. Bunu da bir kere değil sık-sık yapın ki gelecek yıllarda “Keşke şunu da yapsaydım" diyecek bir şey kalmasın anılarınızda.
Sakın ola “Yarın yaparım" demeyin. Yapacaksanız bugün yapın.
Yarın çok geç olabilir.
Ne ekerseniz onu biçersiniz. Bugün siz ananıza babanıza nasıl davranırsanız, yarın da sizin evlatlarınız size öyle davranacaktır.
İleride “Ben nerede yanlış yaptım" diye kel kel düşünmek istemiyorsanız, bu günden doğru karar vermelisiniz.
Gidin ananızın dizine yatın. Ciğerlerinizi onun kokusuyla doldurun.
Gidin, çocuklarınızı sever gibi sevin babanızı. Bir taraflarını mıncıklayın.
Hadi ne duruyorsunuz?