TARİHE YOLCULUK (271)
Ata ilk defa bindiğim için önce Allah’ı, attan inerken de atı unutmak ne mümkün. “Ata arpa, yiğide de pilav gerek” derler ya. Özkan Başkan da, ata bindikten sonra bize güzel bir pilav yedirdi. At sahibine göre kişneyince, tek başına ikinci denememiz başka bir zamana kaldı.
Bu seneki Ereğli gezimizin en güzel yanı Atlı Spor Kulübü’nü ziyaret ederek oradaki atlara binmemiz oldu. Geçtiğimiz sene Ereğli’ye iki defa gitmiş ve bu gezilerde ilçemizin tarihi mekânlarını görme fırsatımız olmuştu.
Konya Basın Yayın Enformasyon Müdürümüz Abdurrahman Cüneyd Fidancı’ya “Ereğli’ye bir daha gezi düzenlerseniz ve eğer programınızda Atçekenler Yurdunda atların yetiştirildiği bir hara varsa, öyle gelirim” demiştim. Sevgili müdürümüz sözünü tuttu ve Ereğli’nin sevilen, çalışkan, tecrübeli belediye başkanı Özkan Özgüven’in insana “güven” veren sözleriyle Ereğli Belediyesi Truva Atlı Spor Klübü’ndeki güzelim atları görme imkânı bulduk.
Buna ne kadar sevindim bilemezsiniz.
Sevgili Başkan Özkan Özgüven’e ve sevgili müdürümüz Abdurrahman Bey’e çok teşekkür ediyorum. Truva Atlı Spor Kulübü son derece nezih bir yer. Tuvaletleri bile kokusunu almak için ardıç ağacından yapmışlar. O kadar temizdi ki bu nezih yere 10 üzerinden 10 puan verdim. Atlı Spot Klübü, Kır Düğün Salonu ve Truva Restoran olarak buradaki yemek de son derece lezizdi. İşletmecisi eczacı kardeşimiz de teşekkürü hakediyor.
AT SAHİBİNE GÖRE KİŞNİYOR
Ereğli’de ata ilk defa binmenin heyecanını yaşadım. Ata binmek çok zevkliymiş. Burada da denge politikasına iyi ayar vermeniz gerekiyor. Çünkü ata biner binmez atın, kendi sahibine gör kişnediğini hemen fark ediyorsunuz. Bu sebeple atalar; “At, adımına göre değil, adamına göre yürür” diye boşuna söylememişler. At, bana göre değil asıl sahibine göre yürüdü. Sahibine sorduğumda ise “iki-üç kere bineceksiniz ki o zaman size alışacak” dedi.
“Ata binen nalını mıhını arar” diye boşuna söylememişler.
Madem söz asil bir hayvan olan attan açıldı…
Biz Kırım Türkleri, at sırtından inmeyen ve en güzel atların sırtında savaşçı en güzel ok atmasını bilen bir millet idik. Atçekenler Yurdu olan Ereğli de at yetiştiren pek çok harayı görmek mümkün. Atamızdan kalan bir miras olarak hâlâ yaşatmaya çalışıyoruz. Ata binmek, ok atmak, yüzmek ve güreş tutmak güzel spor. Atadan miras kaldığı için bu spor dallarında dünyada birinci olmamız gerekirken ne yazık ki pek çok şeyi bize unutturulduğu gibi bu spor dallarında ne yazık ki istenilen başarıları göstermekten uzağız.
“Ata da soy gerek, ite de” dedikleri gibi her yaratığın asil olanı daha değerlidir. Atın da soylusuna binmek en değerlisi olsa gerek. Ata korkusuzca ve dilediğiniz gibi binebilmek için “Ata dost gibi bakmalı, düşman gibi binmeli”.
Ceddimizden bize miras o kadar güzel sözler kalmış ki…
İşte o atasözlerinden bir kaçı şöyle…
“Ata eyer gerek, eyere de er gerek.”
Türkiye’nin sorunu bu aslında.
Siyasi parti liderlerinin bu atasözünü kulaklarına küpe yapmaları gerekir.
“Ata dostu oğula mirastır.”
At arıklıkta, yiğit gariplikte.”
Öyle değil mi? Bir yiğit gurbete düşse, gör başına neler gelir.
“At at oluncaya kadar sahibi mat olur.”
“At beslenirken, kız istenirken.”
“At binenin, kılıç kuşananın.”
At, binicisini tanır (bilir).
İlk binişte beni tanımadı.
“At bulunur meydan bulunmaz, meydan bulunur at bulunmaz”.
PAZARTESİ: Ereğli’de gördüklerim ve Başkan Özgüven’den duyduklarım…