* Diziyi izlerken oturduğumuz yerde her türlü kuruyemiş ve farklı yiyecekler yiyerek bol bol kilo aldık… Komşumuz aç uyurken biz tok karnımıza zevkle izledik dizilerimizi… Diyetisyenler de çaresiz kaldı.
* Senaryolarda üretilen karakterlerin dertlerine ortak olurken hatta onlarla birlikte ağlarken, duvar dibimizde ağlayan komşumuzun derdiyle hallenmedik… Yanımızda ağlayan çocuğumuza bile ilgisiz kaldık…
* Dizimiz varken kitap okumak neyimize… Tozlandırdık raflarda, tozlarını bile almaya üşendik! Bir satır okumaya kalksak uykumuz gelir hemen… Kitap okumaktan yoksun bir toplum oluşturduk. Nasılsa internetten ya da televizyondan haber alıyoruz ya…
* Diziyi izlerken kazara bir elektrik kesilse bastık kalayı kuruma, belediyeye ve hatta devlete… Elektrik arızanın telefonları kilitleniverir bir anda… Arızadan bir kardeşimiz çıksa da o gün neler yaşadığını bir anlatıverse…
* Yemek kültürümüzü unuttuk. Popüler kültürün yemek anlayışı dururken, birlikte yemek, yemek neyimize… Bulaşıkları sofradan son kalkan yıkasın da kim yıkacak? Nasılsa bulaşık makinesi var Allah’tan…
* Her dakikasında öpüşmenin her çeşidini öğrendi çocuklarımız… Çocuklar hiç bir şeyden etkilenmez öyle mi? Bu sayede çocuklarımız anne ve babalarına yaşından büyük sözler etmeye başladı. Gülüp geçti ebeveyni ne kadar komikse?
* Bu yüce milletin hiç mi dindarı yok? Hiç mi ibadet edeni yok? Hiç mi dürüst bir adam veya kadın yok? Çocuklar tacize uğrar ya da hırsızlık yapar öyle mi? Bu nasıl reyting anlayışı? Bu nasıl bir senaryo anlayışı?
* Kim bunlar ya? Ey yüce millet! Dün dedelerin seferberlik ilan etmişti düşmana… Sen ne zaman ilan edeceksin bu lüzumsuz dizilere seferberliğini?
Selam ve muhabbetle…