-Derdi olmayan insan olur mu?
Elbette ki herkesin kendine göre bir derdi olup kimse kimsenin derdinin ne olduğunu bilemez.
Hepiniz bildiği bir hikaye var; hikayede; sıkıntı içinde olan bir adam, sıkıntılarına çare olur ümidiyle bir bilgeye derdini anlatmaya gider, ziyaretinin sebebini söyler. Adam derdini anlatmadan bilge kendi dertlerini anlatmaya başlar, anlatır da anlatır…
Bir müddet sonra derdini anlatmaya gelen adam derdini anlatmadan “senin derdin benim derdimi on kere kovalar” der izin ister, gider.
Mutlaka herkesin kendine göre bir derdi olup esas olan dert değil; neyi dert ettiğinizdir. Yunus Emre Hazretleri, “Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi olurmuş” diyor.
Gerçekten öyle, dünyanın derdi bitmiyor; hele hele dünyanın geçici heveslerini, makamı, mülkü dert edinenlerin derdi hiç bitmiyor ve insan kısa ömrünü sıkıntı ve pişmanlıklar içerisinde tamamlayıp gidiyor.
Yine Yunus Emre Hazretleri ne güzelde anlatıyor “Bu dünyaya inanma, vefasın bulam sanma/ Ömrün veren ziyana, çoğu pişman içinde.”
Bir derdim var mı, diye kendinize sorunuz; eğer derdiniz; çoluk, çocuk; karı, koca; mal, mülk, makam, şan şöhret ise inanın hayatta huzur yüzü göremezsiniz. Çünkü nefis ve şeytan yakanızı bırakmayacak daha fazlasını istetecek ve siz o hırs hastalığı içinde sıkıntı çekecek, birçok insanı kıracak belki de hakkına gireceksiniz. İnsan geriye dönüp baktığı zaman yaptıklarının yanlışlığını fark edecek, pişmanlıklar yaşayacak; ancak, pişmanlıkları, kırdığı kalpleri düzeltmek için zaman ve fırsatta bulamayacak, hesapları hesap gününü bırakmak zorunda kalacaktır. Onun için üç günlük dünya sıkıntılarını dert etmek yerine ebedi dünyanın dertlerini dert edinelim.
Hepimizin derdi; dinimizin öğrenilmesi, öğretilmesi, yayılması ve yaşatılması; ülkemizin her alanda güçlenmesi, tüm insanlığın umudu olması, olmalıdır. Böyle bir dert dertlerin dermanıdır. Bu dertler insanın bu dünyada huzur bulmasına öbür dünyada kurtuluşuna vesile olur.
“Derman aradım derdime, derdim bana derman imiş” sözüyle Yunus Emre Hazretleri derdin dermanını deruni bir ifadeyle açıklamaktadır. Aslında sözün ötesinde insan olmanın özünü anlatan bir sözdür. Kutsi bir derdi olmayan insan gerçek anlamda insan değildir.
Bir mazlumun inlemesi; her gün çevremizde akan kanlar, ölen insanlar sizin içinizi acıtmıyor, üzmüyor, ilgilendirmiyor; siz hala evlilik programlarından, dizilerden, pespaye yarışmalardan kendinizi alamıyorsanız, inanın sizin bir derdiniz yok, demektir.
İman akla söz geçiremiyor vicdan ayaklar altındaysa, her türlü adaletsizliğe haklılık kılıfı bulunuyorsa, ahlaklılar ahlaksız, ahlaksızlar ahlaklı gibi görülüyorsa ve bunları görmüyor, göremiyor ve gaflet uykusundan uyanamıyorsanız, biliniz ki bir derdiniz yok, demektir.
Gıybet etmenin büyük günah olduğunu emreden bir dinin mensupları olarak kolayca iftira atabiliyor, birçok insanın zarar görmesine sebep oluyor ve insanların acı çekmesi karşısında vicdanımız sızlamıyorsa bir derdimiz yok demektir.
Ama bir şey var; ölüm var, hesap var, kitap var…
“Derdim çoktur hangisine yanayım,
Yine tazelendi yürek yarası”
Yüce Rabb’im herkesi dünyevi onulmaz dertlere düşürmesin; dertlere derman olan dertler versin.