Hiççilik, nihilizm ya da yokçuluk; Latince'de 'hiç' anlamına gelen nihil sözcüğünden türetilen Nihilizm, günümüzde birçok spesifik alt dala ayrılmakla beraber, en popüler tanımıyla; her şeyin anlamdan ve değerden yoksun olduğunu savunan bir felsefi görüş olduğunu belirtiyor vikipedi.
Bir birini takip eden seri beraberliklerle kapattığımız Denizli, Kayseri, Kasımpaşa, Malatya maçlarını galibiyetle geçseydik, şimdi 10 yaşında 250 kitap okuyan Atakan gibi “biraz da nihilizmden bahsedelim mi?” deyip, bu saçma felsefi görüş hakkında goy goy yapmak vardı, “amma lakin ki öyle değildir” diyorum bir şekilde anlam kazanmış bu kalıp cümleyle..
Bu saçma felsefi görüş, popüler tanımını göz önüne alırsak Konyaspor’un mevcut durumuyla pek tabii anlam kazanmıyor mu? Mevcut durum derken kastettiğim futbolcular, teknik heyet ve yönetimin mevcut durumu aman taraftar anlaşılmasın, yazının sonunda taraftara ayrı bir paragraf açacağım..
Yukarıdaki paragrafı açacak olursak futbolcular, sahada 10 kişi kalmış rakibi bomboş yakaladığı pozisyonlarda dahi kontra atağa kalkmıyor, maç ölüm kalım maçı rakip 10 kişi ama takım 2. golü atıp maçı koparacak heyecanı ve reaksiyonu göstermiyor. Teknik heyet ise, bir şeyleri kafada çoktan bitirmiş oyuncuları ısrarla tercih ederek ve yanlış oyuncuları yanlış zamanlarda tercih ederek analiz ve sentezden ne kadar uzak olduklarını gösteriyor. Yönetim desen, ikidir Fenerbahçe maçlarından önce cezalı duruma düşen oyuncusuna karşı yaptırımda bulunma teveccühünü taraftara gösteremiyor, yalnız bu konu önemli çünkü kimi çevrelere göre mevzunun uluslararası mecralara taşınması durumunda Konyaspor’un kulüp olarak başının ağrıması dahi mevzubahis, inşallah yönetim bu durumda bari gerekli adımları atarda söylenti de olsa olası kötü senaryoların önüne geçer. Konyaspor’u düşününce tüm bu bahsettiklerimiz, futbol açısından anlamdan ve değerden yoksun pek çok şeyden bir kaçı..
Son olarak taraftarla alakalı, sosyal medya kullanan taraftarlarımızın pek çoğunun bildiği bir isim olan Büyük Konyasporlu Ramazan Topraklık abiden bahsetmek istiyorum, tüm ahde vefa ödüllerinin en çok hak edeni. Rize, İzmir, Malatya, yakın, uzak, yaz, kış demeden, o yaşına rağmen hemen hemen tüm deplasmanlara uçakla değil otobüsle giden, yıldızlı otellerde konaklamadan hemen maç sonu geri dönen ve bunları para karşılığı değil sevdası için yapan, pilot takım ya da basketbol takımı ayırt etmeden hepsini yerinde destekleyen, Konyasporluluğun vücut bulmuş hali Ramazan Topraklık abiyi antrenmanlardan birine götürün de bir de o seslensin futbolculara, belki utanırlarda kalan haftalarda ligde kalmamıza yetecek puanı toplayacak oyunu oynarlar..