Değerli okurlarım Allah’ın rahmeti, bereketi, lütfu ve ihsanı hepimizin üzerine olsun İnşallah. Satırlarımın başlığına bakacak olursak çınar ağaçlarından bahsedecekmiş gibi bir izlenim uyandırıyor. Oysaki benim bahsetmek istediğim öyle bir çınar ağacı ki meyve verse de gölgesi yetiyor ve bu tarifsiz kahramana kısacası baba deniyor.
Hep söyler dururuz ya baba çınar ağacıdır meyve verse de gölgesi yeter diye ne kadar güzel bir söz ve ne kadar da yerinde bir söz değil mi? Çünkü babanın var olduğunu bilmek onun gölgesi altına sığına bilmek evlatlarının hiç şüphesiz en çok arzu ettiği duygudur! Başın dara düşer ararsın yardımına koşacağını bilir başka sığınacak dal bulmasın. Bir karlı dağ misali arkanda duracağını bilir, sadece babadan medet umarsın.
Tamam, baba, anne kadar evlatlarına pek sevgisini ifade edemese de babaların sert mihrakının altında yatan yufka yüreğini evlatları bilir elbette ki. Bizler büyüklerimizden bir şey isteyeceğimiz zaman ilk önce annemizden isteriz çünkü babaların mizacı biraz sert olduğu için istediğimiz şeyleri ilk önce babalarımıza söyleyemez annemize iletiriz. Annemiz de istediğimizi babamıza iletir ve istediğimizin kabul olmasını merakla bekleriz. Her ne olursa olsun acaba babam kızar mı düşüncesini aklımıza yer etmeden edemeyiz.
Kimi zaman diyorlar ki biz babamla arkadaş gibiyiz kızmayın ama babayla hiç arkadaş olunur mu? Arkadaş dediğin seninle birlikte gezer, tozar, eğlenir oysaki babayla genç toplumun olduğu yerlerde gezemesin; çünkü babaların yaşına uygun arkadaşlarla gezmesi sohbet etmesi gerekir. Onun için babayla arkadaş değil baba evlat olmalı elbette ki.
Ha tamam baba evlat iyi anlaşır sohbet eder, hasbihal eder, güzel vakit geçirir ona sözümüz yok! Ne mutlu size lakin saygı ve hürmet hususunda evlat görevini bilsin. Baba da sevgi ve şefkatle evladının arkasında durabilsin. Onun için de baba ve evlat arkadaş değildir! Bu söz aklımızın bir köşesine mutlaka ve mutlaka yer etsin...
Babalar kız evlatlarının kahramanı, erkek evlatlarının sırtını yaslayacağı kocaman dağdır. Satırlarımızın başında dedik ya abalar meyve vermese de gölgesi yeten çınar ağacı...
Satırlarıma burada son noktayı koyuyorum.
Tüm babaların babalar gününü en içten dileklerimle kutluyorum.
Saygılarımı ve hürmetlerimi sunuyorum.
Tekrar görüşmek dileğiyle.
Allaha emanet olun...