Dün bir müvekkilim aradı. Onbeş yaşındaki yeğeninin yaşını büyüterek evlendirmek istediklerini söyledi. Dondum kaldım. O daha bir çocuk. Yaşını büyütünce ruhu, düşünceleri de mi büyüyor? Yaşı büyüyünce resmen çocukluktan erginliğe geçiyor, peki fiilen de aynı şey oluyor mu? Yoksa sihirli bir değnek var da ben mi görmüyorum. Sezen Aksu bir şarkısında ne güzel dile getirmişti.
Varmadan sekizine ergin oldu Ünzile. Hem çocuk hem de kadın, on ikisinde ana. Bir gül gibi al ve narin, bir su gibi saydam ve sakin, susar ÇOCUK-KADIN Ünzile….
Ünzile bu şarkıyla en şiddetli çığlığını fısıldadı kulağımıza, onu görmezden geldiğimiz evlerimize girdi, acımız oldu, nefretimiz oldu, öfkemiz oldu. Ama daha çok kızgınlığımızdı Ünzile. Hiç neden aramadan ailesini suçladık Ünzile’nin. Çünkü bu bizim hakkımızdı. Onu 3-5 koyuna satan babasını suçladık, onu bir mal gibi alan kocasını suçladık. Ünzile’nin satılan bedeni, satılan hayallerine ulaşamadı. Ümit onun için işkence süresini uzatan en büyük kötülüktü. Büyükleri böyle buyurdu, böyle yaşadı Ünzile…
Türkiye İstatistik Kurumu’nca yapılan araştırmaya göre Türkiye’de 181.000 çocuk gelin bulunuyor. Son yıllarda 18 yaşın altındaki kız çocukları evlendirmek için açılan davalarda önceki yıllara göre % 91.2 artış görülmekte
Uluslararası Stratejik Araştırma Kurumu tarafından hazırlanan rapora göre ise Avrupa Ülkeleri olarak değerlendirilen ülkeler arasında erken evlilik oranı konusunda Türkiye, Gürcistan’ın ardından ikinci sırada yer alıyor. Türkiye’de her üç kadından biri çocuk gelin!...
Uluslararası Kadın Araştırma Merkezi verilerine göre; Dünyada her gün 25.000 kız çocuğu evlendiriliyor. Tüm dünyada bugün yaşı 20-24 arasındaki kadınların % 36’sı kendi istekleri dışında küçük yaşta evlendirildi.
Dünya bankası tarafından belirli aralıklarla düzenli olarak yapılan Gelir Dağılımı Araştırmalarına göre, az gelişmiş ülkelerde çok sayıda kız, erken yaşlarda evlendirilmek suretiyle; öğrenim ve sağlıklı yaşama hakkından alıkonulmaktadır.
Birleşmiş Milletler İktisadi ve Toplumsal İşler Birimi tarafından yapılan Evlilik Modellemeleri Araştırması’na göre, çocuk gelinlere, gelişmiş ülkelerde çok düşük oranda rastlanmaktadır. Kız çocuklarında görülen erken yaş evlilikler ile ülkenin gelişmişlik düzeyi arasında doğrudan bir ilişki vardır.
Küçük yaşta evlendirilen çocuk, adeta bir mal gibi satılıyor. Aile içinde hiçbir söz
hakkı olmuyor, yalnızca verilen görevleri yapıyor. Cinselliği hiçbir zaman yaşayamıyor, çoğu kez evliliğin ilk yılında henüz kendisi çocukken çocuk sahibi oluyor. Kendini köle gibi hissediyor. Kaderine küsüyor. Özgüveni kalmıyor. Çoğu kez 2. hatta 3. eş oluyor. Eğitimi yarım kalıyor, aile içi şiddete maruz kalıyor.
Çocuk Hakları Sözleşmesine göre 18 yaşına kadar her insan çocuktur.
Korumak ve desteklemek gerekir. Bu sözleşmeye imza atan Türkiye, Medeni Kanun’un 124. Maddesinde “erkek veya kadın 17 yaşını doldurmadıkça evlenemez. Ancak, hakim olağanüstü durumlarda ve pek önemli bir sebeple on altı yaşını doldurmuş olan erkek veya kadının evlenmesine izin verebilir” demektedir. Çocuk Koruma Kanunu’na göre on sekiz yaşını doldurmayan yurttaşlar; bedensel, zihinsel, ahlaki, sosyal ve duygusal gelişimini tamamlamamış, ihmal veya istismara açık bireylerden sayılmakta ve bu bireyleri “korunma ihtiyacı olan çocuklar” olarak nitelendirmektedir. Türk Ceza Kanunu’nda ise; on beş yaşını doldurmuş bir kız, evlenmesi durumunda, zımnen çocuk gelin sayılmayabilmektedir.
Çocuklarımızın gelin olması suçtur. Bu anlamda ilgili kanun maddelerinde değişiklik yapılması gerekmektedir. Çocuk-Kadın Ünzile’ler artık susmasın!