Sizleri 12 Şubat 2017 tarihinde oynanan Gümüşhanespor-Ankaragücü 2. Türkiye Ligi Futbol müsabakasına götürmek istiyorum. 2-1 Gümüşhanespor’un kazandığı maçta saha olayları nedeniyle sekseninci dakikada oyun on dakikalığına durmuş. Maç sonu olaylarda güvenlik görevlisi dışında 19 taraftar yaralanmış. Maliye Bakanı Sn. Ağbal’ın da izlediği maçı 16 Şubat 2017 tarihinde PFDK değerlendirmiş ve Gümüşhanespor’a 5; Ankaragücü’ne ise 2 maç seyircisiz oynama cezası uygun görmüş. 17 ve 23 Şubat 2017 tarihlerinde itirazları değerlendiren Tahkim Kurulu Gümüşhanespor’un cezasını 3; Ankaragücü’nün cezasını ise bir maça indirmiş.
Ben Konyaspor taraftarlarının adının geçtiği saha olaylarını tasvip etmiyorum hatta bu muhteşem taraftarın ve sahada emeğinin hakkını zorlukla elde eden takımımızın adına üzüntü duyuyorum. Taraftarımız da takımımız da örnek olmaya ve gururlanılmaya lâyık. Derdim aynı federasyon başkanı tarafından aynı disiplin yönetmeliği ile idare edilen kurumun takımımıza uygun gördüğü “Çok oldunuz” cezası. Evet, üç ayda iki kupa zaferi; iki yılda ses getiren başarılar; hegemonyaya kafa tutma bize çok oldunuz cezası getirdi. Bu ceza mantıklı, mesnetli, vicdani değildir. Konyaspor organizasyonda görevli değildir. Alınmayan tedbirlerin faturası tüm kente kesilmiştir. Stadyumda olup olaylara karışmayanlar hatta Samsun’da maçta bile olmayan sporseverlerin Konyaspor’u beş maç izleme özgürlükleri gasp edilmiştir. Sn. Şan’ın iyi niyetle “makul cezaya itiraz etmeyeceğiz” sözleri makul olmayan büyük cezanın yolunu açmıştır zira bu, suçun kabulü olarak algılanmıştır. Sivil toplum kuruluşları kınamaları ses bile getirmemiştir. Siyasetin spora karışması tartışılır ama Konya’mın değerli vekilleri topluca bir basın toplantısı ile seslerini yükseltmemişlerdir. Oysa böyle bir davranış hem ülkeme partiler üstü bir birlik beraberlik gösterisi olur hem de gazetemin anketinde ortaya çıkan vekillerimi hemşerilerimin tanımadığı gerçeği karşısında isim ve yüz aşinalığı sağlardı.
Ben Gümüşhanespor ve Ankaragücü kadar etkin olamadığımıza da yanıyorum. Başarılı adımlarla iki yıldır bize gurur yaşatan değerli yöneticilerimizden talebim doğru adımlara devam edilmesi ancak bunu yaparken hakemleri de yenebilecek etkinlikte takım kurma çabalarının sürdürülmesi. İki milyon Euro için Vukoviç gönderilmemeli, eğer takımda tutulamıyorsa alınanlar gidenlerden hatta oynayanlardan daha kaliteli olmalıydı.
Futbol kardeşlikmiş; Fenerbahçe-Beşiktaş-Galatasaray-Trabzonspor rekabeti olmalıymış. Diğer takımların bunlarla rekabete hakkı yok anladığım. Sporda dostluk, barış, kardeşlik sağlanmalıymış. Bunlar Ersun Yanal’ın Fenerbahçe maçı öncesi sözleri. Traore’yi biçen kasap Durica hakkında sözü yok Trabzon camiasının. “Futbolda Anadolu kulüpleri güçlenmeli, zirveye oynayan takım sayısı artmalı”. Medyanın dilinden düşürmediği cümle.
Spor köşelerinde Milliyet, Sabah, Hürriyet, üç spor gazetesi ve Karadeniz Taka gazetelerinden 8 yazarın maça ilişkin yorumlarını okudum. İskender Gönen Fofana ve Durica’nın kırmızı kartlarının es geçildiğini; Uğur Meleke Perreira’nın kırmızı kartı çok zorladığını; Kadir Bıyıklı hakemin Trabzonspor aleyhine kartları çıkaramadığını, Trabzon’dan iki Konyaspor’dan bir oyuncunun kırmızı kart görmesi gerektiğini yazıyor. Deniz Çoban değerlendirmesinde Pereira ve Durica’nın kırmızı kartı hak ettiğini, on dokuzuncu dakikada Moke’nin Burak’a yaptığı hareketin penaltı olduğunu yorumlamış. Büyük takım oyuncularının nasırına basıldığında ortalığı ayağa kaldıran basın, kulüp yöneticileri ve futbol kamuoyu Durica’nın Traore’nin ayağını kırmasını yorumlarda bile es geçmiş. Unutmayalım, bugün Konyaspor’a yapılanlara susanlar, rakip ekarte ettikleri düşüncesiyle görmezden gelenler yarın kendileri budandıklarında duvara konuşmuş gibi olacaklar ama Türk futbolu kaybetmeye devam edecek. Geçmiş olsun; acil şifa dilerim Traore, yolun açık olsun Atiker Konyaspor, lütfen sakin değerli taraftarlarımız ve yazıklar olsun Durica…