Direksiyon başında geçen ömürler

Hayatlarının büyük kısmı yollarda direksiyon başında geçen tır şoförlerinin yaşantıları dikkati çekiyor. Mesai kavramı olmaksızın sevdiklerinden uzakta, kimi çocuklarını, kardeşini okutabilmek, kimi evinin geçimini sağlayabilmek, kimisi de sevdiği kızla evlenebilmek için çalışan şoförler, ömürlerini adeta evleri gibi olan tırlarda geçiriyor

Hayatlarının büyük kısmı yollarda direksiyon başında geçen, mesai kavramı olmaksızın sevdiklerinden uzakta, kimi çocuklarını, kardeşini okutabilmek, kimi evinin geçimini sağlayabilmek, kimisi de sevdiği kızla evlenebilmek için çalışan uzun yol şoförleri, ömürlerini adeta evleri gibi olan tırlarda geçiriyor. 

Hatay'ın Reyhanlı ilçesindeki Suriye'ye açılan sınır kapılarından biri olan Cilvegözü Sınır Kapısı'nda iç savaş nedeniyle oluşan uzun kuyruklarda bekleyen tır şoförlerinin kontak kapattıktan sonraki yaşantıları görüntülendi. Araçlarının kasasındaki mutfaklarda pişirdikleri yemeklerini ortak sofrada yiyen, yemek sonrasında sohbetler eşliğinde çaylarını yudumlayan tır şoförleri, Hatay'ın Reyhanlı ilçesindeki Cilvegözü Sınır Kapısı'nda akşam nöbeti tutuyor. 

"GURBETÇİ" ŞOFÖRLER

Kendilerini "gurbetçi" olarak niteleyen şoförler, akşamın soğuk havasını, seslendirdikleri türkülerle ısıtıyor. Yollar memleketleri, tırları ise evleri haline gelen şoförler, refüjlere veya yol kenarlarına serdikleri seccadelerinde kıldıkları namazlarıyla da ibadetlerini eksik etmiyor.  Ömrünün 37 yılını yollarda geçirdiğini belirten 60 yaşındaki Adanalı Celal Tümer, 5 çocuğundan 3'ünü direksiyon sallayarak okuttuğunu söyledi. 

Hayatın zor olduğunu ve mücadele edilmesi gerektiğini anlatan Tümer, "Hayat mücadelemizi, çocuklarımız için sürdürüyoruz. 

Evlerimizden uzakta günlerce yollarda kalabiliyoruz. Bilmediğimiz yerlerde yemeklerimizi kendimiz yapıp yiyoruz. 

Yurt dışına çıktığımızda da bildiğimiz Türk lokantaları oluyor, oralarda karnımızı doyuruyoruz. Ömrümüz böylece geçip gidiyor yollarda" dedi.

"ÖNCE ALLAH'A SONRA BU MESLEĞE BAKIYORUZ"

Şanlıurfa'dan yollara düşen Fevzi Nergiz de hayatlarının büyük bölümünün yollarda geçtiğini belirtti.

Her türlü zorluğa rağmen hayatlarından memnun olduklarını ifade eden Nergiz, şöyle konuştu: "Allah'a çok şükür hayatımızdan memnunuz ama şartlar bazen bizi zorluyor. Mesela C2 ehliyet parası veriyoruz, aracın masrafı oluyor onlar da olmasa mesleğimiz çok iyi. Bu meslekten başka bir mesleğimiz de yok, kamyoncuyuz. 

Önce Allah'a sonra bu mesleğe bakıyoruz. Bu durduğu zaman demek ki biz aç kalacağız. Tarlamız, bağımız yok."

İsmail Ertem ise 16 yıldır sürdürdüğü baba mesleği olan bu işi, kardeşlerini okutabilmek için yaptığını kaydetti.

BAŞLIK PARASI İÇİN DİREKSİYON SALLIYOR

Şanlıurfalı Salih Kurtboğan (28) ise sevdiği kızı babasından alabilmek için gece gündüz direksiyon salladığını söyledi. 

Başlık parası için çalıştığını ve gerekli miktarı bir türlü toparlayamadığını ifade eden Kurtboğan, şöyle devam etti: "Malum bizim doğuda başlık parası pahalı o yüzden çalışıyoruz. Mesleğin en kötü tarafı da ailemden, sevdiklerimden uzak kalmak. Hiç kimseyi doğru düzgün göremiyorum. 

Ancak telefonla görüşebiliyorum. Bütün güzel şeylerden mahrumuz, gezip dolaşamıyoruz. Günlerimiz sadece direksiyon başında geçiyor malum başlık parası için."