Allah'tan, beni alışkanlıklarımdan kurtarmasını istedim.
O, "Sen yeter ki bir adım at” dedi: “Ben seni sonuca götürürüm."
-O’ndan bana sabırlı olmayı bahşetmesini istedim.
O, "Sabır büyük sıkıntılarla yan yana anılır" dedi: “Sabır öğrenilir, sen öğrenmeyi istediğinde onun sana bahşedildiğini göreceksin”.
-Ondan bana mutluluk vermesini istedim.
O, "Ben sana nimetler veririm" dedi: “Mutlu olup olmamayı sen seçersin.”
-O’ndan beni acılardan esirgemesini istedim.
O, "Acılar seni dünyevi ilgilerinden çeker" dedi: “Böylece bana daha fazla yaklaşır, daha fazla sığınırsın."
-O’ndan hayatımdan memnun olabilmek için bana birçok şey vermesini istedim.
O, "Sana varlığı, hayatı ve insanlığı verdim" dedi: “Bunlara şükretmesini öğrendiğinde, başka her şeyin seni memnun edeceğini göreceksin."
KOMŞUNUN DUASI
Yaşlı ve fakir kadın oldukça dini bütün bir insandı. Her sabah kapısının önüne çıkar ve yüksek sesle dua ederdi: A”llah'ım bize verdiğin nimetler için sana şükürler olsun."
Kadının bu duası ardından, onun bu sefaletine rağmen nasıl şükredebildiğine şaşıran yan komşusunun sesi yükselirdi: "Allah seni unuttu zavallım, unuttu!”
Bu her sabah böylece devam edip giderdi. Yaşlı kadın duasından, komşusu da onu terslemekten vazgeçmezdi. Bir akşam, komşusu teyzeye bir oyun oynamaya karar verdi. Çarşıya gidip bir sürü meyve, sebze, ekmek alıp torbalara doldurdu ve yaşlı teyzenin kapısının önüne bıraktı. Ertesi sabah teyze kapıyı açıp da yiyecekleri görünce çok şaşırdı ve sevinçle bağırdı: "Sana şükürler olsun Allah’ım, bu gönderdiğin yiyecekler için sana şükürler olsun "
Bunun üzerine, ağacın arkasından onu seyreden komşusu seslendi: "Allah seni unuttu be kadın! O yiyecekleri ben aldım!"
Ancak yaşlı teyze hiç istifini bozmadı:
"Yüce Allah'ım, sana ne kadar şükretsem azdır! Hem bu yiyecekleri göndermişsin, hem de parasını seni unutup gaflete dalan bir kuluna ödetmişsin!"