İmkan olsa da bu yazımı tüm dünya okusa. Neden mi okusun çünkü dünyaya geldik bir kere….
Şarkıda da diyor ki,
Dünyaya geldik bir kere
Kavgayı bırak her gün bu şarkımı söyle
Sevdikçe güler her çehre
Mutluluklar bir olsun
Acı birlikte…
Evet kavgayı bırak, düşmanlığı-kini unut, ayak çelmelerinden, hileden, insanlığa zarar vermekten vazgeç…
Sevdikçe, paylaştıkça, el uzattıkça, iyilik yaptıkça, hoşgörü-anlayış oldukça, nezaket kurallarını uyguladıkça mutlu olur güler her çehre…
Gülen yüzler, mutlu insanlar, yardım severler artsın çoğalsın, Allah rızası ile insanlık adına yapılan hizmetlerde güç olalım çoğalalım inşallah…
Allahım bu vatanımıza her şeyi vermiş, bize dört mevsimi nasip etmiş, ülkemizin üç yanını denizler ile çevirmiş, her bölgemizin insanına ayrı bir güzellik vermiş, bu topraklarda her türlü ürünü bize sunmuş.
Bu özellikler inanın hiçbir ülkede yok desek yeri var. Bu güzellikleri çekemeyen o kadar çok ülke var ki, onlar yıllarca üzerimizde oyunlar oynamış kardeş kardeşi vurdurmuş, kardeşi kardeşe düşman etmiş.
Bir kere şunu düşünelim, hepimizi yaradan Allahım her birimizi ayrı güzellikte, çeşitlikte yaratmış. Çeşitlikler bizim zenginliklerimiz ise bu zenginliğimizi neden yaşamımızda renk katarak kullanmıyoruz, neden eğlenceli hale insan yararına kullanmıyoruz değil mi?
Dünyanın bir yazı, bir kışı vardır. Bir gün çok zenginken bir gün her şeyi kaybetmiş olabilirsiniz. Bu sadece maddiyatta değil maneviyatta da böyledir. Paranız varken, paranız olmayabilir, sağlığınız iyi iken sağlığınızı kaybedebilirsiniz.
Her yolun bir sonu bir başı vardır. Her insan doğar, emekler, yürür koşar, yaşama tutunur, bir gün gelir ömür biter hakkın rahmetine kavuşur.
Bu satırlara 18 senedir beraber olduğumuz, ailemizden olan İbrahim abinin bugün ameliyattan çıkamadığını hakkın rahmetine kavuştuğu haberi üzerine yazdım.
Oğlumun-kızımın 18 senedir bakıcılığını yapan bayanın eşi rahmetli İbrahim abi, dün gülerken, çocukları eğlendirip onları sırtında taşırken, ameliyata girmeden önce ameliyat sonrası kış planları yaparken maalesef şimdi aramızda yok.
Şu an gözümün önünden film şeridi geçiyor da satırlarımı gözyaşları içinde yazmama neden oluyor. Benim engelli kızıma hiç kıyamazdı, o titiz, o ciddi adam, Emine İrem için yerlerde dizinin üstüne çöker kızımla oynardı, sırtına alır gezdirirdi.
Allah benim meleğimi üzmeyen, benim meleğimi güldüren, rahmetli İbrahim abinin de mekânını cennet etsin. Allahın melekleri de onun ahrette yüzünü güldürsün inşallah.
O yüzden her sevginin sonunda gözyaşı vardır. O göz yaşları akar damla damla sel olur gider…
Sözün özü, “Hayatta her şey belirsiz, kesin olan mukadder bir şekilde kesin olan tek şey var: Ölüm.”