Türkiye’de 9 milyon engelli var diye her yazımda yazıyorum. Her seferinde de elimden geldiğince engelli sorunlarını ve isteklerini dile getirmeye çalışıyorum. Merak ettiğim şu, biz bunları yazıyoruz da bu konuda makam mevki sahipleri yazılanlardan kendilerine ders çıkarmıyorlar mı? Ya da görev almıyorlar mı? Alsalar önlem alır çözüm ararlar diye düşünüyorum.
Geçenlerde eski bir makam sahibi büyüğüme sordum. O koltuk nasıl bir şey ki gelen koltuğu vermemek için çaba harcıyor. İşini yapmak için neden çaba harcamıyor, emek vermiyor dediğim de.
Bana eski makam sahibi büyüğüm şunu dedi. Oktaycığım, bu senin sıkıntı duyduğun insanlar, o makamlara emek vererek, hak ederek gelmedikleri için koltuğa yapışıyorlar. Eğer iş yaparak, becerisi ile gelseydi zaten o koltukta oturmaz hizmet için koştururdu dedi.
Hükümet son 10 yılda engellilere o kadar çok imkanlar sağladı ki. Bu konuda Sayın Cumhurbaşkanımızdan Allah bin kere razı olsun.
Ya cidden soruyorum Sayın Cumhurbaşkanımız hangi bir meseleyi takip edecek, hangi birine yetişecek ki.
Devlet her engelli çocuğa eğitim almaları için özel eğitim merkezlerine ayda çok büyük paralar veriyor. Peki bu özel eğitim merkezleri engelli çocuklara, gençlere ne kadar faydalı, bana göre pek çoğu soru işareti.
Soru işareti de ne demek yani sorun mu var derseniz, o kadar çok sorun var ki ama bunları denetleyecek koltuk sahipleri sahada maalesef ki yok. Olsaydı bizde bu yazıları yazmazdık.
Özel eğitimlere bu kadar paralar verileceğine devlet bu okulları il ve ilçelerde kendi bünyesinde açsa daha az masrafla daha kaliteli eğitimi engelli kardeşlerimize verilmiş olur.
Diğer taraftan engelli kardeşlerimizin en önemli sorunlarından biri de sağlık…
Örnek vereyim dişi ağrıdığına ya da herhangi bir yerinin ağrıdığını söyleyemeyen bu kardeşlerimizin rutin kontroller ile vücut taramaları yapılması lazım.
Çünkü her engelli ailesi bilinçli değil, her engelli ailesi maddi imkanları iyi değil. Sağlık bakanlığı bunu zorunlu hale getirip engel gurubuna göre, evde-sağlık kuruluşlarında belli periyotlarda bu kardeşlerimize hizmet vermeli.
Her aile başka bir engellinin çaresine ışık tutmuş, hastane ve doktordan yardım almak istiyor. Özelde bu tedavi ve ameliyatlar çok pahalı ve birçok aile karşılayamayacak durumda.
Bu kardeşlerimizde duruş bozukluğundan oluşan skolyoz rahatsızlığı vardır. Skolyoz, omurganın göğüs veya bel bölgelerinde görülebilen, yana doğru eğriliğidir. Bu ameliyat çok risklidir. Bu konuda isim yapmış doktorlar özel hastanede ücretle ameliyat yapmaktalar. Peki paranız yoksa?
Paranız yoksa, bel ve sırt ağrıları, kalp ve akciğer fonksiyon bozuklukları ortaya çıkıyor ve nefes almada güçlük çekiyor ve sağlık elden gidiyor.
Şimdi birazcık olsa da anlatabildim mi sağlıkta görev yapan makam sahibi, engelli kardeşimiz için biz bunları düşünüyor ve sorun ediyoruz da siz ne yapıyorsunuz?
Aile sosyal ve politikalar bakanlığı, engelli ve yaşlılar genel müdürlüğü, ben bir engelli babası olarak biz bunun farkındayız da, göreviniz olan bu küçük detayları siz neden göremiyorsunuz?
Milli eğitim bakanlığı, Özel eğitim ve rehberlik hizmetleri genel müdürlüğü, engelli eğitimine çokça para aktarılıyor ama karşılığı eksiklikler ile dolu bir sisteme biz fark ediyoruz da siz sözüm ona uzmansınız ya, peki siz neden fark edemiyorsunuz?
Bakın her meslek, her yapılan hizmet kutsaldır. Şunu da asla unutmayalım ki, engelliler birer melektir, engelliler ağzı dili olmayan, derdini anlatamayan gibi görünse de gönül dili ile paylaşan saf-temiz çocuklarımız, kardeşlerimizdir. Eğer hizmeti veremiyorsak, sorun çözemiyorsak dikkat edin vebali de çok büyüktür.