Yıllar yılları kovalar,
Dünya insanı oyalar.
Ölmemeye çare mi var?
Ölmeden ölelim gönül.
Mübarek günler geçiyor,
Nice fırsatlar kaçıyor.
Ömür dediğin uçuyor,
Sadede gelelim gönül.
Gonca güller de soluyor,
Hayat pek kısa oluyor,
İnsan ansızın ölüyor,
Ölümsüz olalım gönül.
Kurudukça genç fidanlar,
İnsan olan bunu anlar.
Bir gün uçuyor konanlar,
Gel ibret alalım gönül.
Bir gün gelir herkes göçer,
Ecel şerbetinden içer.
Berzah âleminden geçer,
Biz dostla kalalım gönül.
Gözümüz aç, karnımız tok,
Nimetlerin sınırı yok.
Cennetlerde daha da çok,
Orda kâm alalım gönül.
Şeytanın peşinden gitme,
Söz dinle delilik etme,
Kendini ateşe atma,
Gel aşkta yanalım gönül.
O rahmetin membaıdır,
Dertlilerin sığınağıdır,
Sevginin de kaynağıdır,
Sevgiye kanalım gönül.
Ölümsüzlük diyarında,
Doyulmaz cennet bağında,
Hak cemalinin yanında,
Huzuru bulalım gönül.