Bana kalırsa insanların kendi hakkında başkalarına iyi bir şey söylemesin, çünkü itimat eden olmaz. Hele kendi hakkında kötü bir şeyi asla söyleme, işte o zamanda sana derhal inananlar olur. “Peki, güven verebilmek için başka neler yapılabilir ki?”
Dediğimizde içimize doğan istek önce bize gülümsemeyi önerir. Başkalarıyla ilgilenmeyi, ilgini verdiğini, fedakârlık gösterdiğini önerir. İtimat; insanların ikili veya toplumsal ilişkilerindeki birbirlerine karşı dürüst davranışlarındaki güven duygusudur.
Bunun için sevilmek, güvenilmekten daha iyi değildir. Güven duygusunu verebilmek o kişinin samimiyetini ifade eder. Toplumda bir yer edinmek veya sevilmek istiyorsak önce herkese güven vermek zorundayız. Öyle bir güven ki; her şeyinle sana itimat edilsin.
Kendisine güvenemeyen insanlar, genellikle hem kendilerine ve hem de etrafına karşı da itimat inancını yok ederler. Aslında kendine güvenemeyen insanların, başkalarına güven verme duygusu da yanlıştır. İnsan önce kendisine itimat etmeli, sonra da başkalarına...
Güven verebilmenin en geçerli yöntemi ise verilen sözlerde durabilmektir. Ayrıca emanetlere ihanet etmemektir. Yetim malı yememek, haksız kazanç içerisinde bulunmamak, yalan söylemek, yanlış gözle bakmak, hak ve hukuka riayet etmektir. Zira bir toplum güven üzerine kurulur.
Birbirlerine itimadı olmayan insanların bir toplumu oluşturması mümkün değildir. Dinlemeyi bilmeyi ve isimleri aklınızda tutmayı önerir. Herhangi birinin senden nefret etmesinin asıl nedeni; senin gibi olmak istediği halde asla senin gibi olamayacağını bilmesidir.
Şayet böyle bir durum sezinliyorsan; Seni sevmeyeni affetmek zorunda kalsan bile, ona itimat etmeye mecbur değilsin ama en azından kapıları aralayarak bir fırsat verebilirsin.
Nasıl oluyor da başta kendimize ve sonra da en sevdiklerimize bile güvenemiyoruz. Sebebi basit değil mi? Adına “nefs” diyorlar, “gurur” diyorlar. Bu bentleri aşamıyoruz. Bu doğrudur ama onu frenlemekte bizim irademizde değil mi?
Bir insana tamamen güvendiğinizde, iki sonuçtan birini elde edeceğiniz kesindir. Ya yaşam boyu bir dost, ya hayat boyu bir ders… Dersten çıkaracağın sonuç, Nıcanor Parra’nın dediği gibi; “Toprak bir gün yağmurun kıymetini anlayacak fakat o gün yağmur yağmayacak…
Selam ve muhabbetle…