Bir atasözümüzde “Büyük lokma ye, büyük konuşma” denir. Çok önemli bir söz! Hepimizin hayatında istemeden de olsa ölçmeden, biçmeden sarfettiğimiz haddi aşan sözler olmuştur. Nitekim insanız!
İnsandan istenmedik sözler sadır olabilse de özellikle Hz. Allah(cc)’a dokunacak söz ve davranışlardan kaçınılmalıdır. Çünkü, “Kudretullaha” dokunan bir işin sonu hiç hayır etmez.
-Nedir bu söz ve davranışlar?
Bir mazlumun, ananın babanın ahını almak; suçsuz insanlara iftira atarak zarar görmesine sebep olmak; Hz. Allah(cc)’ın dostlarını, İslam dininin yaşaması ve yaşatılması için çalışan insanları aşağılamak, her fırsatta kötü göstermeye çalışmak; Hz. Allah(cc) emir ve yasaklarını hafife alarak alay etmek gibi söz ve davranışlar.
Özellikle sosyal medyada ve diğer medya organlarında Hz. Allah(cc)’ın evliyasına, İslami yapılara karşı bir karalama kampanyasını görüyoruz. Bunları gördükçe üzülüyorum; çünkü, bu tür söz ve davranış içinde olanların huzur bulamayacağına ve bu dünyada da Hz. Allah(cc)’ın cezalarına maruz kalacaklarına inanıyorum.
Hayret ediyorum! Derdine ne olmuşta Hz.Allah(cc)’ın diniyle, evliyasıyla uğraşıyorsun! İnsan kendisine bakmalı; Hz. Allah(cc)’ın emir ve yasaklarına ne kadar dikkat ediyor, bunun muhasebesini yapmalı!
Her neyse Hz. Allah(cc)’a dokunduğuna inandığım iki hikaye anlatacağım. Aslında herkesin bildiği örnekler çoktur.
Şehir içi dolmuşların birinde 20 yaşlarında transparan elbise giyinmiş genç bir kıza arkasında oturan saçı sakalı ağarmış ihtiyar bir amca kulağına eğilerek kısık sesle:
“Ey kızım sana yakışan örtünmektir. Örtünmek şeffaf elbiseden daha faziletlidir. Böyle giyinmen günahtır, cehennemde yanmak zor” diye nasihat eder. Genç kız:
“Benim giyimimden sana ne; mezara benimle beraber mi gireceksin” gibi sözlerle sert bir şekilde tepkisini ortaya koyar. Amca, şaşkınlık içindedir! Genç kız durmaz haddi de aşarak yaşlı amcayla alay etmeye başlar; “Al işte cep telefonum, Allah’ı arada, bana cehennemde hangi odayı ayıracağını sor!” der ve üstüne bir de kahkaha atar.
Amca, beklemediği edepsizlik karşısında susar ve üzüntü içinden “Hasbiyallah ve ni’mel vekil” diyerek Hz.Allah(cc)’a iltica eder.
Sessiz geçen 10-15 dakikalık yolculuktan sonra son durağa varılır. Yolcular inmeye başlar. Uyuya kalan kızı uyandırmak için seslenilir; ancak, kız uyanmaz! Uyanmayınca hafifçe sarsılan kız yere düşer. Yolcular gördükleri manzara karşısında hayrete düşerek şok olurlar. Kız ölmüştü!
-Ne acı, hazin bir son değil mi?
Genç kız “Al işte cep telefonum, Allah’ı arada, bana cehennemde hangi odayı ayıracağını sor!” diye alay ettikten hemen sonra ölmüştü. Belki de bu sözü Hz. Allah(cc))’a dokunmuştu; en doğruyu Hz. Allah(cc) bilir.
Yukarıdaki hikaye alıntı olup yaşanıp yaşanmadığını bilmiyorum; ancak, Hz. Allah(cc)’a dokunan gerçekleşmiş birçok olayın yaşandığı da inkar edilemez bir gerçektir.
Anlatacağım ikinci hikayeyi Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Hastanesinde berber olarak görev yapmakta olan teyzemin oğlu Bayram Çukurkavaklı tanığı olduğu ibretlik olayı bizzat kendisi anlattı. Doğruysa da yalansa da kendisine ait; ancak, kendisi çok dürüst bir kişilik olduğunu iyi biliyor ve yalan söylemeyeceğine inanıyorum.
Hastanede yatmakta olan yaşlı bir amcayı tıraş ederken refakatçi koltuğunda uzanmış yatmakta olan oğlundan bir bardak su istiyor. Oğlu suyu getirmediği gibi babasına sinirlenerek:
-“GEBERMEDİN GİTTİN” der.
Yaşanan bu duruma yaşlı amca çok üzülür; kim bilir içinden neler geçirmiştir. Olan biteni izleyen Berber Bayram oğlanın babasına olan davranışına sinirlenir, yaşlı amcaya:
-Amca, oğlun gitsin ben sana refakat eder, bakarım, der.
Bayram bir veya iki gün sonra amcaya bakmaya gidince yaşlı amcanın eşyalarını topladığını görür;
-Taburcu mu oldun amca, der. Amca: “Yok oğlum, benim oğlan öldü de cenazesine gidiyorum” der.
Biliyorum, her iki hikayenin sonu içinizi acıtmıştır. Amacım, sizi üzmek değil; Hz. Allah(cc)’a dokunan söz ve davranışlardan kaçınmanız için ikazda bulunmaktır.