Uzun zamandır beni çok üzen bir konuyu bu yazımda sizlerle paylaşmak istiyorum. Her fırsatta çağımızın iletişim çağı olduğunu, iletişimin hayatımızın en önemli olgusu olarak yaşantımızı yönlendirdiğini konuşuyoruz. İlk önce iletişimi tanımlamakla devam edelim. İletişim; gönderici ve alıcı konumundaki iki insan ya da insan grubu arasında gerçekleşen duygu, düşünce, davranış ve bilgi alışverişine denir. Kişi sosyal çevrede sağlıklı ve mutlu yaşam sürdürmek için insanlarla iletişime geçer. Ayrıca ruhsal ve bedensel ihtiyaçları gidermek için iletişim çok önemlidir. İletişim bir insanı yakından ve uzaktan çevresine bağlayan halka konumundadır.
İletişim Çağın’ında yaşadığımızın farkındayım, ne yazık ki ben iletişim çağında “iletişimsizlik” yaşadığımızdan bahsediyorum. Bizden akıllı olmasınlar ama telefonlar, tabletler ve daha sayabileceğim birçok elektronik aletler sayesinde çoğu şeyi hatırlıyoruz. Mesela arkadaşlarımızın doğum günü, gündelik hayatta yapacağımız işler ve hatta arkadaşlarımızla buluşmak yerine görüntülü konuşmayı tercih ediyor bunun yanı sıra yan yana olsak bile ellerimizde telefon o şekilde muhabbet ediyoruz. Ne kadar muhabbet denilirse artık. Saydığım ya da sayamadığım birçok şeyi ben dâhil hepimiz yapmaktayız öyle değil mi?
Peki ya onlar hayatımızda olmadıkları zaman neler yapabileceğimizi hatırlayan var mı? Elbette ki ben dâhil yok öyle değil mi?
Örneğin, bir sorunu yüz yüze çözmeye cesareti olmayan gençler telefondan mesaj yoluyla nasıl çözerler? Bir zamanlar heyecanla bir ömür boyu evet deyip, erkek ya da kadın fark etmez eşinin yüzüne bile bakmadan telefonunu kontrol etmeyi ilk görev bilenler sorunlarını nasıl çözerler? Uzun süre konuşmadığın ve sadece özel günlerde mesaj attığın akrabaların, sevdiklerin senin sesini nasıl hatırlar? Okuldan koşarak eve gelip ders yapmak yerine bilgisayar başına oturup saatlerce oyun oynayan çocuklar zamanlarını boşa geçirdiklerini neden fark edemiyor ya da geleceklerini düşünmüyorlar? Ve sonuç olarak hayatımızda başta söylenmesi gerekenler son da son da söylenmesi gerekenler başta söylendiği için hep sonuçlar hüsran durumda. Çünkü kiminle, nerede, nasıl konuşacağımız, konuşmayı nasıl sürdüreceğimiz henüz telefonlarımızda mevcut durumda değil!
Ülke genelinde hızla boşanmalar artarken sorunlu evlilikler ise çözümle sonuçlanamıyor. Bunların hepsi iletişimsizlik başta olmak üzere geçimsizlik, anlaşmazlık ve yeterince birbirini tanımama gibi birçok nedenlerden kaynaklanmaktadır.
Peki ya, çocuklar ya da gençler küçüklüğünden beri telefon, tablet, bilgisayar başında zamanını öldürmüş olanlar arkadaşları ile iletişim kurmakta zorluk çekiyorlar. Çünkü oyun çocuğu iken arkadaşları ile oyun oynamak yerine evde tek başına oturup bilgisayar ya da telefon, tablet başında…
Akıllı telefonlar ihtiyaçtan ziyade her geçen gün eğlence alanına dönüşmekte. Eğlenmek artık yalnız başına olma gibi bir hale bürünüyor. İletişim azaldıkça arkadaşlık kurma becerileri azalıyor ve insanlar yalnızlığa mahkûm oluyor. Yeni bağımlılıklar ortaya çıkmaya başlıyor, “İnternet bağımlılığı” Nerede olursak olalım sürekli bir wifi şifresi sorma ihtiyacı hissediyor ve internet olmayınca adeta hırçınlaşan ve huzursuzluğa bürünen değişik bireyler oluyoruz.
Ve son olarak hayatımıza her geçen gün yenisi eklenen elektronik araçları doğru bir şekilde kullanmayı öğrenip daha sağlam adımlarla hayatımıza devam etmeliyiz. Onlar bizi değil, bizim onları kontrol etmemiz gerekir. Onlara kendimizi teslim etmemeliyiz. Böylece bağımlılıklarımızı azaltabilir ve kitap okuyarak, arkadaşlarımızla vakit geçirerek hayatımızı yeni düzene koyabiliriz. Peki, neden sosyalleşmek adına sosyal yaşamdan kaçar olduk? Bir ülkede yaşayan insanlar huzurlu ve mutlu bir yaşamı paylaşmak için iletişim kurarak anlaşmak yerine diyalog yollarını reddederek neden mesaj yoluyla iletişim kurmayı amaçlarlar? Hayatımızı kolaylaştırmak için icat edilen araçları hayatımızı çıkmaza sokmasına izin vermemeliyiz. Kendimize yeni eğlence alanları bulup onlarla meşgul olmalıyız. Ve artık anlamsız nedenlerin olmadığı içten sıcak iletişim dolu bir dünya hepimizin arzu ettiği mutlu sohbet ve paylaşımların konuşarak yapıldığı bir yaşam için artık gerçek iletişim kurmanın zamanı gelmedi sizce?