Fikret Akınerdem
KAYINVALİDEM, KAYNANAM, ANAM
Efendim hayatta bazı değerleri vardık ki yerini doldurmak çok zor, hatta imkânsızdır. 6 yıl önce anamı, yeni de kaynanamı kaybettim. Nasıl kabul eder, ne dersiniz bilmem ama analar bir başka.
Ana ne güzel isim, sevgi veriyor bana;
Sevgiden mahrum olmak, dayanılmaz be ana.
Hep özüne “anam”, kayınvalideme “hacıanne” dedim.
Aslen Kayseri-Pınarbaşılı, Çerkez asıllı bir ailenin en büyük kızı olan Hacıanne tam bir hanımefendi idi. Erken yaşta babasını kaybettiği için kardeşlerine analık yapmış, ikisini de Ankara’da okutmuştu. Bunda, halen hayatta olan kayınbabamın da rolü ve etkisi büyük olmuş.
Çile insanı olan Hacıanne; üç kız, iki erkek annesi; onun üzerinde de torunu sahibi idi.
Kayınbabam (Hacıbaba), genç yaşta hacı ve dersli olduğu ve rahmetli Sami Efendi Hazretlerinin yakınında bulunduğu için çok sevilir ve arkadaşları arasında Çerkez Vehbi olarak bilinirdi ve çok cömertti. Neredeyse her hafta Çerkez yemekleri için evinde onlarca misafir ağırlarmış.
Hacıanne köy kökenli olup katı ve gerekçeli Çerkez kuralları ile yetiştirilmişti. Katı ve kuralcı olan Çxerkez adetlerini son anına kadar birebir uygulamaya devam etti.
Damatlar arasında (biri daha profesör ve diğeri tabip doktor) en çok ben takılırdım. O da bunu bilir ve ısrarım üzerine kuralları yıkar “en çok sevilen damat” terennümleri geçerdik. Çerkezlerin tek maddelik anayasası ayıp (Haynapa) kelimesinden oluşurdu. Bazı zamanlarda bu kelimeyi Çerkezlere karşı kullanarak gülerdik.
Üç damadı da Türk asıllı olan evlerinde ırkçılık hiç söz konusu olmadı. Hacıbaba ve Hacıanne arasında bazen ben asalet şakaları yapar, Çerkez kavimlerini (boylarını) yarıştırarak takılırdım. Bey, prens, asalet şakaları düğünlerde ve oyunlarda daha çok kendini gösterir, esprilere boğulurduk.
İlkokul okumasına rağmen hayat üniversitesini bitirmiş, görmüş geçirmişti. Yaşlı çerkezlerde sık görülen devrik cümlelerle konuşur, çerkezlerin genel davranış biçimi olan temizlik, güzel giyinme ve misafir ağırlama konusunda mahirdi. Geçen Cuma kaybettik.
Ben ondan çok memnun oldum, Rabbim de ondan razı; kabri nur, mekânı cennet, duanız daim olsun.
Bu vesile ile arayan, taziyelerini ileten dostlarıma da çok teşekkür ederim
Bu taziyede Pusula ailesinin yeri bir başka oldu. Sevgili Harun Akgül, Uğur Özteke ve ekibine çok teşekkür eder, saygı ve sevgilerimi sunarım.
Birbirine destek olan sevgili Bacanaklarım Prof. Dr. Özdemir Alaoğlu ve Dr. Akın Yolaş’ a ayrıca teşekkür ederim.
Biri gider; önce omuzlarda, sonra yerde,
İşte hayat; kapanır eski, açılır yeni perde.
Sağlıcakla kalın.