Türkiye’yi bilmem ama Konya’yı gördükçe, insanlarımızın haline bakıp sohbet ettikçe içimiz yanıyor.
Bir ülkede bir günde 15 şehit olursa, bu ülkenin en huzurlu şehrinde binler sokağa dökülüp protestolar yaparsa ve bu şehirde bile binalar basılıp, protestolar saldırılara, şiddete dönüşüyorsa siz de kınalarınızı müsait yerlerine yakın beyler.
Benim güzel şehrimizin bu hale gelmesinde hepiniz sorumlusunuz.
Kimsenin bir diğerinden farkı yok. Al birini vur birine dedikleri budur işte.
Hiç birinizin bir diğerinden farkı kalmamıştır artık.
Kimse de sütten çıkmış ak kaşık değildir artık.
Rahmetli ananem evde karı koca kavgalarına örnek vermek için, sağ elini kaldırır sallar. Sonra sağ elini sol eline vurdu mu şaaak diye ses çıkartır ve “Bak oğlum gördün mü tek elin sesi çıkmaz” derdi. O ilkokul mezunu cahil ananem bunu biliyor da siz mi bilmiyorsunuz ha? Bu işin nerelere gideceğini sizler mi göremiyorsunuz? Bu millete bu garip saf temiz insanlığa yazık çok yazık.
Bunun vebalini çok ağır öderseniz. Ha belki bu dünyada yine kimliğiniz ve kartvizitinizle hatta paranız pulunuz ile kimse sizin kılınıza dokunamaz ama alınan hiçbir ah da yerde kalmaz bu böyle biline.
Allah rızası için geriye çekilin de bir bakın, pusuda vurulup şehit olan 20 yaşındaki asker gariban.
Tonlarca bomba ile havaya uçurulup kimliği tanınamaz hale gelen polis garip.
Sokağa çıkıp yakmak yıkmak parçalamak isteyen genç garip mi garip…
…..
Dün sabah aklı başında bir mühendis dostumuzun ofisinde çay için sohbet ediyoruz. Konuştuğumuz elbette Konya’da bir önceki akşam yapılan protestolar.
Çok üzgün olan genç mühendise bir ara “Çok akıllı olmalıyız bu işi iyiye gitmiyor. 80 öncesinin filmini görüyor gibiyim. Ben de 80 öncesi üniversite öğrenci idim. Benim de arkadaşlarımdan öldürülenler oldu. Ağlaya ağlaya sloganlar atarak onları toprağa verdik. İki ay geçti o arkadaşımın anasını babasını ziyarete gittiğim zaman kapılarını çalan kimsenin olmadığını anladım. Ama o iki garip ağlaya ağlaya vefat ettiler. O ana babayı evlat acısı öldürdü.
Diğer taraftan benim de arkadaşlarımdan cezaevlerine gidenler oldu. Eşleri anaları babaları perişan, üç ay bilemediniz bir yıl sigara parası, harçlık topladık. Sonra… Sonrasını ben de hatırlamıyorum.
Kardeşin kardeşi vurduğu, babanın evladını evlatlıktan sildiği günler çok acı günlerdi” diyorum.
Mühendis dostumuz “Öyle ama Uğur abi bunlar da çok oldu. Çok ileri gittiler. Bunlara da hadlerini bildirmek lazım” deyince de susuyordum. Çünkü gelinen noktada laf çare değildi artık.
Yaşanmadan anlatılmaz ki.
Ama inşallah millet olarak o günleri bir daha yaşamayız.
Aslında bu dostumuza geçmişten örnek verdikten sonra şunları söylemek isterdim “Ülkeyi kan gölüne çeviren şerefsizlere, alçaklara bu adi köpeklere haddini bildirecek olan polis, asker, hakim, savcıdır. Yani devlettir. O polis asker kısaca devlet bunun için vardır. Devletin yapması gerekeni millet yaparsa 12 Eylül öncesi olur” diyecektim ama boşa konuşacağımı anladım ve de sustum.
Şu anda görüyorum ki o korkunç filmi bizzat yaşayan bizlerin yapması gereken tek şey susmak ve dua etmek. İnşallah bu millet o günleri bir daha yaşamaz.
EYMEN BEY’İN DEDİĞİNE DE YÖNETİCİLER KULAK VERSİN
Eymen isimli okurumuz bakın dün bakın ne diyordu
“Uğur Bey gerçekten bıktık gelmeyen otobüslerden evlerimize geç gitmekten bıktık. Teksas durağı diye tabir ettiğimiz yerden Rektörlük durağına 20 dakikada gidilir mi? Evet gidilir Konya'da gidilir.”…
Hepimizin bildiği hikaye.
Deveye sormuşlar değil mi “Nereden eğri?” o da demiş ki “Nerem doğru ki?”
GÜNÜN OKKALI SÖZÜ
Hayat bir sınavdır ama diğer sınavlara benzemez. Bazen yaptığın bir yanlış tüm doğrularını götürebilir.
NE ZAMAN DAHA İYİ ADAM OLURUZ?
Geçmişten ders çıkarttığımız zaman daha iyi ADAM oluruz.