Maç öncesi hafta içerisinde Emre Belözoğlu'nun istifa dedikodularıyla geçiren rakip takım, Konyaspor maçına çıkış maçı olarak bakıldığının net göstergesiydi. Emre Belözoğlunun bu kadar maç bekleyip de Konya maçı öncesi bu tip bir durum yaşatmasını açıkçası şaşkınlıkla izledim. Garip bir motivasyon tekniği... Büyük (!) diye bahsedilen takımların böyle hesaplar peşinde koşması ne kadar küçük düşünceli olduklarının göstergesi. Kısa ve öz olarak kanıma dokunan Konya maçına denk gelmesi.
Maç genelinde tam organize olamasalarda rakip takım futbolcularının motivasyonu çok net hissediliyordu. En büyük şanslarımızdan biri de Sehic'in bu maçla dönmesi olduğunu düşünüyordum. Son başakşehir maçında yan toplarda başarısız görünen Eray'ın kalede olduğu bir Fenerbahçe maçını düşünemiyorum. Haksızlık da yapmayalım Eray zor zamanlarımızda performansıyla Konyaspor'a katkı verdi. Ama yine de takımın 1. Kalecisi net Sehic'tir.
2-0 geriye düştükten sonra daha rahat bir görüntü çizen Konyaspor maçın sonuna kadar kontrolü elinde tuttu. Özellikle 2. Yarıda gösterdiği futbol takdirleri kazandı. Gol yollarında etkisizliğimiz mağlubiyeti hazırladı. Maçı izlemeyen herhangi biri 3-0lık mağlubiyeti ezici bir üstünlük olarak düşünse de takımımızın performansı bana göre geçerli not aldı.
Sol Bek mevkisinde Guilherme yerine Adil'i oynatmak, Sekidika'ya 70 dakika dayanmak İlhan hocaya eksi yazdırdı. Umarım gereken dersleri çıkarmıştır.
Son haftalarda yukarıda rahatlamış ve hedefi olmayan bazı takımların düşme potasında yer alan takımlara karşı süpriz puan kayıpları nedense beni düşündürüyor. Hatayspor ve Karagümrük bu sene ligin kaderini belirleyecek takımlar gibi görünüyor.
Kirli eller değmeden TEMİZ bir lig sonu olur dileğiyle iyi bir hafta diliyorum herkese...