Basın mensuplarımız bir şehrin, bir ülkenin, bir milletin aynasıdır. Gerçeklerin bilinmesinde, fark edilmesinde, farkına varılmasında, ortaya dökülmesinde hem önemli roller üstlenirler, hem de üstünün kapatılmamasına da engel olurlar.
“Gazeteci olunmaz, gazeteci doğulur” diyenler yerden göğe kadar haklıdır.
Bu sevda bambaşka bir sevdadır. Sevmeden, sevilmeden yapılamaz. Basın mensuplarının vatandaşla kurumlar arsında, makamlar arasında kurmuş olduğu o köprü olmasaydı, kimse kimseye derdini anlatamazdı.
İşte o basın mensuplarımız, 16 Haziran 2021 günü kendileri oldukça güzel bir habere konu oldular, hatta manşet oldular!
Bir oldular, tek bir çatı halinde tekrar bir araya geldiler!
Kendi haberlerini sürmanşetten değil, dokuz sütuna manşetten vermeliydiler.
Mütevazi davranmış kardeşlerimiz!
Konya Basını bugün tek çatı altında toplanmanın güzelliğini yaşıyor. Atalar, zararın neresinden dönersen kârdır demişler.
Çatı bambaşka bir şeydir. Yağmura, kara, doluya, fırtınaya, rüzgara karşı kalkan vazifesini görür.
Onun içindir ki, bir olmak, birlik olmak, beraber olmak denen kavramlarla desteklenir.
Bir olmak, ayrı-ayrı çatılar altında değil, tek bir çatı altında toplanmak, toparlanmak demektir.
Bugün gelinen nokta olunması gereken o çatının altında toplanmaktı.
Başarılan da odur.
*****
Konya Basınını bir araya getirmek için en fazla uğraşan isimlerinden birisi döneminin Ak Parti İl Başkanı Ahmet Sorgun’du.
O günlerin yakın şahidi olarak, Basınla yapılan KOP gezisinde verilen yemekte Başkan, bir tarafına dönemin Konsey Başkanını, diğer yanına da dönemin Cemiyet Başkanını almıştı. Aynı minibüste seyahat ettiğimiz Başkan yol boyunca dilinden bu konuyu hiç düşürmedi.
Bu konu basın mensuplarını bir araya getirme teşebbüslerinin belki de en önemlilerinden biriydi.
Demem o ki, basının bu ayrılığı herkesi üzmüştü.
Bu arada en çokta bizleri…
Bizler tabanda zaten birdik, beraberdik.
Bir kısmımız Konseyde, bir kısmımız Cemiyette kalmıştık.
Konya basını, biraz geç kalmadın mı dense de, bunu aştı!
*****
Basınımız, yıllar öncesinde olduğu gibi, tekrar bir araya gelirken, keşke ile başlayan cümleler geçen yılları geri getirmese de, bir çoğumuzun dudaklarından döküldü.
Özlenen buydu!
Beklenen de…
Olması gereken de...
Konya bu ayrılıktan ne kazandı?
Hiçbir şey!
Bu ayrılığın nedeni ne, neden böyle oldu konusunu yazanlar,
Yada yazacaklar olabilir,
Ancak ben keşke böyle olmasaydı, Konya basını hem çok zaman kaybetti, hem de irtifa diyenlere katılıyorum.
Geçmiş geçmişte kaldı.
Önemli olan bundan sonrası…
*****
Konya Basını en nihayetinde birleşti.
Doğru olanı yaptı.
Bu ayrılıktan hiçbir şey kazanamadığını gördü.
Bu ayrılığın hem Konya’ya hem de Konya basınına hiçbir fayda sağlamadığını geçte olsa fark etti.
Konya Basını 16 Haziran 2021 için bir tarih atmalıdır.
Ayrılığın bittiğini ve bir daha ayrılıkların yaşanmaması gerektiğini vurgulayan bir tarih.
Konya basını için bir olma, birlik olma gününün adı olmalı aynı zamanda bu tarih.
Günümüzün en zor olgusu bir araya gelmek!
Konya Basını bunu başardı.
Bu tarih, tabanda birleşen, küslüğü, dargınlığı, ayrılığı ve gayrılığı kalmayan,
Artık sebepleri dahi unutulan,
Israrında fayda olmayan ,
Uzatmaların bile uzatmadan vazgeçtiği bir anda el ele verme,
Bir ve beraber olma günüdür.
Birlik ve beraberlik kolay mesele değil.
Onu sağlamak,
Bir arada tutmak,
Birlik ve beraberliğe adımlar atmak başlı başına meseleydi.
Konya Basını bunu başardı.
Çorbada tuzu olan herkese teşekkür ediyorum.
*****
Geçirdiğimiz ağır Pandemi dönemi sonrasında, böylesine hoş , güzel ve yerinde bir karara varılması basın mensubu kardeşlerimizin bir ve beraber olarak, tekrar aynı çatı altında birleşmesi gurur verici bir şey.
Ancak bu işin o kadar da kolay olmadığı da ayrı bir gerçek!
Ayrılık Konya basınına yaramadı!
Nasıl ki, siyasi partilerimiz kendi aralarında,
Kendi kendilerine birlik ve beraberlik türküsü söyleyip,
Kendi bir ve beraber olmalarından dem vuruyorlarsa,
Konya basınının da bu manzaradan pek bir farkı yoktu!
Oysa bunun dışında kalan bizler yani muhabirler, köşe yazarları, gazete çalışanları birbirimize hiç küsmedik, taraf tutmadık, bütün toplantılarda bir araya geldik.
Aramızdaki ağabey-kardeş ilişkisi hiç eksilmediği gibi, inadına arttı.
Tepelerdeki rüzgarlar bizi etkilemedi.
Bugün gelinen nokta, yanlışlardan dönülme noktasıdır.
İşte şimdi oldu noktasıdır.
Bunun münasibi,
Bunun yakışık alanı,
Bunun çok önceden olması gerekeni buydu denilenidir.
*****
Hz. Mevlana, “Dün dünle birlikte gitti cancağızım bugün başka şeyler söylemek lazım” demiyor mu?
Madem ki, Mevlana şehrindeyiz!
Madem ki, hoşgörünün odağındayız!
Bugün tek bir çatı altında tekrar buluştuğumuz ve bir araya geldiğimiz günlerin başlangıcı.
Dilerim Konya’ya ve basın camiamıza hayırlar getirir, hayırlara vesile olur.