Konya'nın kalbinde, gürültülü çarşıların ve tarihi binaların arasında, sessiz bir çığlık var. Bu çığlık, toplumumuzun en kırılgan kesimini temsil eden, sokaklarda yaşamak zorunda kalan çocukların çığlığı. Onlar, Konya'nın unutulan evlatları, geleceğe dair umutlarını yitirmiş, ancak hayatta kalma mücadelesini her gün yeniden veren çocuklar.
NEDEN SOKAKLARDA YAŞAMA MÜCADELESİ VERİYORLAR?
Sokak çocukları, sadece Konya'nın değil, tüm dünyanın ortak sorunu. Yoğun göçler, ekonomik zorluklar, aile içi sorunlar ve eğitim imkânlarına erişememe gibi birçok neden, çocukları sokağa itiyor. Bu çocuklar, açlık, soğuk, şiddet ve istismar gibi birçok tehlikeyle karşı karşıya kalıyor.
MİLLET OLARAK DİN KARDEŞİ OLARAK NELER YAPIYORUZ?
Konya'daki sokak çocuklarının neden sokaklarda olduğu sorusu, aslında birçok sorunun cevabını içinde barındırıyor. Ailelerin yoksulluğu, eğitim imkânlarına erişememe, çocuk işçiliği, aile içi şiddet gibi nedenler, çocukları evlerinden koparıyor ve sokağa sürüyor. Ayrıca, büyük şehirlere göç eden ailelerin çocukları, yeni bir çevreye uyum sağlayamama ve kimlik bunalımı yaşama gibi sorunlarla karşılaşabiliyor.
SOKAK ÇOCUKLARININ YAŞAM KOŞULLARI OLDUKÇA ZOR
Sokak çocuklarının yaşam koşulları, insan onuruyla bağdaşmayan bir tablo çiziyor. Bu çocuklar, genellikle köprü altlarında, terk edilmiş binalarda veya sokaklarda barınıyor. Gıda ihtiyacını çöp konteynerlerinden karşılamaya çalışan çocuklar, sağlık sorunlarıyla mücadele ediyor. Aynı zamanda, suç örgütlerinin tuzağına düşme, cinsel istismar ve şiddet görme gibi risklerle karşı karşıyalar.
Sokak çocukları sorununa çözüm bulmak için topyekûn bir çaba gösterilmesi gerekiyor. Bu çabanın merkezinde, çocukların temel ihtiyaçlarının karşılanması, eğitim imkânlarına erişimlerinin sağlanması ve ailelerin güçlendirilmesi gibi konular yer almalı.
Konya'nın sokak çocukları, geleceğimiz olan çocuklarımızdır. Onları sokaklardan kurtarmak, sadece insani bir görev değil, aynı zamanda toplumumuzun geleceği için bir yatırımdır. Bu çocuklarımıza sahip çıkmak, onlara bir şans vermek, hepimizin ortak sorumluluğudur. Unutmayalım ki, her çocuk, sevgiye, ilgiye ve bir aileye sahip olma hakkına sahiptir.