45 yıldır maçlara giderim dersem abartmamış olurum.
Çünkü ilkokula başladığım yıllardan bu yana hafta sonları benim rahmet büyükbabam Ömer Ali Uğur ile iki büyük sevdamız vardı. Hafta sonları yani pazar günleri maça, cumartesi günleri de sinemaya giderdik.
Mesela aradan geçen 45 yılın ardından şimdiki dedelere ve baba olarak kendime şöyle bir bakıyorum da bizim rahmetli o yoklukta o zaman da çok ama çok ufuklu imiş.
Rahmetlinin bize işlediği spor sevdasının ardından kendi kendimize maça gitmeye başladığımız yaşlarda ise artık tam bir Konyaspor fanatiği olmuştuk.
Atatürk Stadyumu’nda o zamanlar kale arkaları bile yoktu. Bir açık tribün bir de kapalı tribün vardı. Kapalı tribünün de sağı Konyasporluların, solu İdmanyurduluların idi.
Biz bir grup fanatik ile kapılar açılmadan saatler öncesinde pankartları tribünlere taşır, iplerle tellere gererdik. Daha sonra hafta içerisinde Sanayi’den Fleksan’dan harçlıklarla aldığımız çuvallarla konfeti ve kağıdı tribünlere gelmeye başlayan taraftarlara dağıtırdık. Tabii kese kağıtlarının içine sakladığımız maytap ve atomları da polis kontrolünden rahatça geçirir içeriye sokardık.
Hey gidi güzel günler heyyy…
………………
Niye bu kadar gerilere gittim biliyor musunuz?
Dün tanıdığım ve de çok sevdiğim dahası genç yaşına rağmen ticarette ki başarısı ile kendisine büyük saygı duyduğum Osman Baharoğlu isimli bir Konyaspor fanatiği aradı.
Bu genç dostum ne kadar yeşil beyaz fanatiği ise, şehir insanın dahası gençliğin geleceği içinde o derece delicesine çırpınır durur. Mesela bir tek örnek vereyim mi? Gençlerin sigara gibi kökü alışkanlıkları olmaması için dernek olarak gece gündüz çalışıyorlar.
İşte bu Osman kardeşim dün bizi aradı.
Burnundan soluyordu.
İlk başta da bize sitem ederek söze girdi; “Abi Tahir Başkan bugün sizin gazeteye bir ilan vermiş ya…”
Şaşırdık. Çünkü biz o gazeteyi bir gün önceden yaptığımız için o anda yarınkine çalışıyorduk. Osman devam etti “Abi spor sayfasındaki ilan” …
Tamam tamam o ilanı bilmiştik. Bu kez biz sorduk
“Eeee ne olmuş ona”
-“Abi Tahir Başkan Konyaspor taraftarı ile dalga mı geçiyor? Şu ilana dikkatlice baksana bi. Başkanın ödül aldığı bu maç Konyaspor-Beşiktaş maçı. Ama farkındaysan başkanın arkasındaki taraftar tribünleri Beşiktaş-Trabzonspor maçından. Beşiktaş taraftarlarının olduğu siyah-beyaz pankartların asıldığı bölüm, bu stadı dolduranlar onlar değil Konyaspor taraftarları”…
Durum şimdi anlaşılmıştı.
Bizim Osman fena hey heylenmişti. Biz durumu izah etmeye çalıştık;
“Osman’ım Tahir Başkan bunları görmez ki. Şu anda açıp Başkan’a bu durumu söylesek de onun da bizim gibi bu işten haberi bile yoktur” diyorduk. Ama tabi ki boşa. Osman ve Osman gibi düşünen Konyaspor grubu laf anlamıyordu artık.
Laf aramızda hani bizim çocuklar haksız da değillerdi. İlana ben de dikkatlice bakınca Tahir Başkan adına üzüldüm, Belediye adına da utandım.
Bu işler ince işler.
Ve ince işler adamı fena dişler….. değil mi?
Buradan Tahir Başkan’ın ekibine ince bir gönderme yapmak istiyoruz.
Siz siz olun mevzu Konyaspor olunca ne olur biraz daha dikkatli olun. Bu insanların suyu yumuşak gibi görünse de siz çok yanılırsınız. Bunlar deli doludur. Dünyaları yeşil ve beyazdır. Ne kadar gariban olurlarsa olsunlar zeki, akıllı ve cin gibidirler.
Benden söylemesi. Tahir Başkan ve Konyaspor denilince bir daha bir daha düşünün.
GÜNÜN OKKALI SÖZÜ
Her insan ayrı bir dünyadır.
NE ZAMAN ADAM OLURUZ?
Babalar evlatlarını kucaklarına alarak direksiyonun başına geçmedikleri zaman ADAM oluruz.