“Maarifin Sesi” sitesinde bendenizle yapılan röportajla ilgili dünkü sunuştan sonra röportajın tam metnini de bugün yayınlıyorum. Röportajın yayınlandığı siteyi takip etmenizi tekraren önerirken linki de buraya bırakıyorum: https://www.maarifinsesi.com/yusuf-alpaslan-ozdemir-okuma-duygularimizi-harekete-gecirendir/
Maarifin Sesi: Okuma nedir? Nitelikli bir okuma nasıl yapılmalıdır? Bir ”okur” tarifi yapar mısınız?
Yusuf Alpaslan Özdemir: Hayatla bağlantı kurulamayan tüm okumalar unutulmaya ve beyhudeliğe mahkûmdur. Bir kurgu eseri okurken kahramanlarla ne kadar özdeşleşiyorsak, kızma ve sevinme vd. duygularımız ne denli harekete geçiyorsa o derece başarılıdır. Aslına bakarsanız okurken okuduğumuzdan uzaklaşıp başka şeye odaklanıyorsak okuduğumuz şey bize hitap etmiyordur. Yani her kitap tam mânâsıyla okunup bitirilecek diye bir kaide yok. Çok fazla alana dağılmış, sistemsiz okumalar da bütünlük ve yeterli bir fayda sağlamaz.
Maarifin Sesi: Düşünce ile insan; iç terbiye ve davranış terbiyesi arasında nasıl bir ilişki kurarsınız?
Yusuf Alpaslan Özdemir: Hayatta hiçbir şey kaybolmaz. Meselâ ses… Ortamdaki ses iç dünyamıza ve düşüncemize yansır. Kötü ses ve kötü konuşmaların olduğu bir ortam ruha yansır. Negatif, halsiz ve beyhude bir kimliğe dönüştürür insanı. Hüsn ü zanla bakmanın öğütlendiği mübarek bir dinin mensupları olarak güzel bakmalı, güzel görmeliyiz ki güzel düşünüp güzel davranalım. Ayrıca güzel düşünmemek kalbe/ömre bir yüktür. “Allah güzeldir, güzeli sever”. Ötesi var mı?!
Maarifin Sesi: Kısaca çocuk, muallim, mürebbi tarifi yapabilir misiniz?
Yusuf Alpaslan Özdemir: Bir eser vücuda getirmek, bir esere şekil vermek tarifi zor mutluluk/haz kaynaklarıdır. Muallim de şekil verdiği ve terbiye ettiği eserine bakar, onda kendini görür; nihayetinde bahtiyar olur ya da boşa kürek sallayan bir yolcu. Akıp geçen zaman içinde iki cihanın serveri Peygamber Efendimizin mesleğini ve övdüğü bir işi icra edenler üzerlerindeki sorumluluğun bilincinde ailelerle ortak hareket ederek eserleri ve geleceğin teminatı olan çocukları yetiştirecekler. Bir diğer deyişle muallim, çocuk ve mürebbi birbirinden ayrılmaz organizmalardır ve geleceğin işaret fişekleridir.
Maarifin Sesi: Eğitim, öğretim, terbiye, talim kavramları sizin zihninizde nasıl bir Türkiye hayali uyandırıyor?
Yusuf Alpaslan Özdemir: Az evvel hüsn ü zanla bakmaktan bahis açtım, olumlu cevaplar vermeye çalışıyorum lâkin bu soru elimi kolumu bağladı. Şerefli bir geçmişe ve medeniyete sahip olan milletin genel olarak okuma, yazma ve araştırmayla pek de işinin olmaması bu konuyla alâkalı kavram, kurum ve muktedirlerin işlerini ziyadesiyle güçleştiriyor. Halbuki ilk emri oku olan bir kutsal kitaba, Kur’an’a iman edenleriz.
Nasıl ki temelsiz bir yapı yıkılmaya yahut çürük yaşa(t)maya mündemiçse her ne yapılırsa yapılsın kültür ve eğitim olmadan tüm çabalar kadük kalır. Çocuklara kurnazlığın, torpilin, ‘sonuca giden her yol mübah’ şiarının aşılanması yerine ilk evvel Allah korkusu öğretilirse, fert kendini her an gören ve gözetleyen bir yüce varlığın olduğunu özümserse işin çoğunu halletmiş oluruz. Kitlelerin hastalığı hırs ve rantı da ‘Yaratılışla kulun rızkı bellidir, ne eksik ne fazla buna kişi kavuşacaktır. Helâl ya da haram oluşu size bağlı’ düşüncesini de iliklerimize kadar yaşarsak bitiririz, millet olarak kurtuluşa ereriz. Ben kendini, tarihini bilen aziz milletin başına ne geldiğini idrak etmeye başladığında özüne döneceğine ve aslî dünyasını inşa edeceğine kalpten inanıyorum.
Maarifin Sesi: ”Anlamak, anlamlandırmak, düşünmek” Ne kadar doğru yapabiliyoruz? Daha iyisi için neler yapabiliriz?
Yusuf Alpaslan Özdemir: Anlama, anlamlandırmak ilh. gibi ameliyeleri en büyük putumuz olan ‘Başkası ne der?’ putunu yıkarsak daha anlamlı kılarız. Bu putun yok edilişiyle maskeli gezmek ve her türlü sahtelik de ortadan kalkacak ve kulluğun gerçek mânâsına ermiş olacağız.