Dualarla yürüdük, çıktık Ulu Cami’den
Ferman yüce makamın, bilgi Tol Medreseden
Ermenek er mekânı, er meydanı cepheler
Sefer emri geldikçe, koştu nice yiğitler
Hey koca Karaman Bey, düşmanların kâbusu
Mehmet Bey istemese Osmanlı olur mu y d u
Yumru Tepe, Bal kusan, Kütahya, Bosna derken
Sanki hiç yorulmadık, batıya ilerlerken
Tekbirlerle süsledik, söylerken marşımızı
Balkanlarda suladık, yorgun atlarımızı
Fermanını götürdük, Gönüller Sultanının
Gönüllerine yazdık nasibi olanların
Dersini verdi tarih sahte kahramanların
Kendi halkını ezen, zorba voyvodaların
Tarih Ermenek dedi, Karaman, Konya dedi
Tekbir seslerimizle bütün dünya inledi
Fetih ayetleriyle yürüdük Kosova’ya
Bizi Allah götürdü Malazgirt’ten Tuna’ya
Doğrul artık yerinden kahraman memleketim
Kendine gel ve atıl, korkma, gelecek bizim.