MÜCADELE RUHUNU ZAFER'DE UNUTUNCA

Konya'nın şehir olarak böylesine motive olup böylesine inandığı bir maçta takımımızın bu kadar çabuk pes etmesini asla kabul edemiyorum. Evet Galatasaray Türk futbolunun büyük takımı olabilir. Ama Galatasaray dün sahaya çıkarken Şampiyonlar Ligi'nde tarihi bir hezimet almış ve son maçında evinde rakibinden dört yiyerek Devler Ligi'ne veda etmiş yani manen çökmüştü. Öte yandan sarı-kırmızı kulüp maddi olarak ise kulüp tarihinin en zor günlerini yaşayarak ayakta durmaya çalışıyordu. Futbol takımı bu şartlarda sahaya çıkarken basketbol takımı parasızlıktan dağılmış durumdaydı. Yani Galatasaray'ın geçmişi parlak olabilirdi ama dün Konyaspor, bu Galatasaray'ı belki ilk defa bu kadar kötü pozisyonda yakalamıştı. Aslan ayaklarının üzerinde duramıyor çıkış arıyordu. Nitekim başlama vuruşu ile maça öyle bir başladık ki tüm düşüncülerimiz sanki gerçekleşecek gibiydi. Ama bu tablo sadece beş dakika sürdü. İlk kırk beş dakikanın 40 dakikasında Konyaspor'lu futbolcular sahada bizde tribünde sadece Galatasaray'ın top çevirmesini, pas yapmasını ve attığı golleri izliyorduk. Böyle bir futbol mantalitesi böyle bir mücadele asla kabul edilemez. Sahaya tarafsız bir gözle baktığınız zaman kırmızılı takımın oyuncuları topa üç kişi ile basıyor beyaz takımın oyuncuları boş alandaki arkadaşını bile göremiyordu. Neden? Çünkü beyaz takım rakibe basmayınca, kırmızı takım oyuncusunu rahatsız etmeyince kırmızı takımın top çevirmesinden beyaz takımın oyuncularının başı dönüyordu. Tabii yediğimiz ve dağılmamızın ilk işareti olan ilk gol her ne kadar duran top fobimizden doğsa da ikinci goldeki rehavet ve de üçüncü golde önce Hasan Kabze'nin sonra da Selim Ay'ın klaslarına yakışmayan hataları ilk yarıda rakibin farka gitmesine neden oluyordu Ikinci yarıya da "acaba bir şeyler değişir mi?" diye başladık. Beklentilerimizin boş olduğunu hemen gördük. Dün takım olarak ruhumuzu Zafer'de bırakıp TORKU ARENA'ya gelmiştik. Ve ikinci yarıda da aslana şifa olmaya devam ettik. Cim-Bom'un golleri arka arkaya gelirken resmen dağılıyorduk. Sonuçta yenildiğimiz takım ne kadar kötü günler geçirse de bir büyük takım. Galatasaray'a yenilmek normal karşılanabilir. Hadi diyelim ki dün "bahtsız bedevi" modunda yakalandık fark da yedik. Amenna... Ama bu kadar silik, bu kadar ruhsuz ve bu kadar kolay teslim olmak asla kabul edilecek bir tarz olmamalı diye düşünüyorum. Ve dünkü güzel geceyi zehir eden mücadeleyi bir an önce unutmak için o nefret ettiğim iğrenç ifade ile yazımıza noktayı koymak istiyorum "Önümüzdeki haftalara bakacağız"...