Seçim sonuçlarının belli olması ile birlikte CHP’li seçmenlerde ciddi bir moral bozukluğu yaşanıyor.
Artık sosyal medya da da açık-açık dile getiriliyor.
“Biz bu yenilgileri daha ne kadar yaşayacağız” diyerek biraz da arabesk takılıyorlar.
Haksız da sayılmazlar.
Seçim yenilgisinin müsebbibi olarak da Kılıçdaroğlu’nu gösteriyorlar.
Yüksek sesle “Yeter artık, çeksin gitsin” diyorlar.
Kılıçdaroğlu’nun çekip gitmeye pek niyeti yok. Velev ki gitse de bu hezimetlerin zafere dönmesi pek mümkün gözükmüyor.
CHP’liler “Kılıçdaroğlu gitsin” diyorlar da, Kılıçdaroğlu giderse mesele çözülür mü?
Ya da kim başa geçerse bu hezimetler son bulur?
CHP’li seçmen, şaşırdığından şalvar yamamakta.
Meseleyi şahıslara indirgemek “O gitsin, bu gitsin” demekle meselelerin çözülemeyeceğini CHP’ye gönül verenler iyi anlamalı.
CHP’de Genel Başkanın değil, “mantalitenin” değişmesi gerek.
Başa geçecek kişi kim olursa olsun, “bu mantalite” ile bundan daha iyisi olmaz.
Kimi Genel Başkan seçerseniz seçin bu bakış açısı ile halkın teveccühünü kazanmak mümkün değildir.
Türkiye gerçekleri ile yüzleşmeden, insanları değiştirmek yerine CHP’nin kendisini değiştirmeden ne yaparsanız yapın bundan daha iyisi olmayacaktır.
CHP Hindistan’da siyaset yapıp inek derisinden davul çalmak istiyor.
Bu ne kadar mümkünse, bugünkü anlayışla CHP’nin halkın teveccühünü kazanması da o kadar mümkündür.
CHP mantalitesini değiştirebilir mi, ya da değiştirirse ne kadarını değiştirir onu ben bilemem.
-Bir kere CHP her şeye itiraz etmenin muhalefet olmadığını anlamalı
-“Siz dünyanın en iyi şeyini de yapsanız, asla sizi alkışlamayız” anlayışından vaz geçmeli.
-Halkın inancı ile (aynı şeyi düşünmeseler bile) alay etmemeli.
-Dine karşı imiş gibi imajını gözden geçirmeli.
-Geçmişte yapılan yanlışları doğruymuş gibi savunmamalı.
-Küçük hesaplar için ülkemizi bölüp parçalamak isteyen örgütlerle dirsek temasını kesmeli.
-Terörist cenazelerinde salya sümük ağlayıp, askerlerin apoletleri ile uğraşmamalı.
-Ülke menfaatini HDP’nin menfaatinden üstün tutmalı.
Bu konu böylece uzayıp gider.
Bizim bilmediğimiz daha başka şeyler varsa onu da kendileri biliyordur.
Kaybedilmiş bir şey yok. Ülkemizin saygın bir muhalefete de ihtiyacı vardır.
Bir de ülkede demokrasi aramadan önce, parti içi demokrasiyi tesis etsinler.
Demokratik ülkelerde muhalefet de iktidar kadar önemlidir.
Tek adamlıkla suçlayıp, tek adamlık yapmak saygın bir anlayış değil.
“Diktatör” yakıştırması kimi daha çok tarif ediyor, siz söyleyin.
Koyun da deseniz, makarnacı da deseniz, kararı millet veriyor.