Deli gönlüm hep dost bildi elleri
Şimdi laldır konuşmuyor dilleri
Sevda bahçesinde gonca gülleri
Yetiştirdim bana deren olmadı
Ben yaşarken göze aldım ölümü
Üst üste yaşadım derdi zulümü
Hayat okulunda çile bölü
Bitirdim diploma veren olmadı
Şu gönlümü çıra gibi yaktılar
Küllerini rüzgarlara attılar
Göz yaşlarım pınar olup aktılar
Perişan halimi gören olmadı
Karakuş'um sahte dostluktan kaçtım
Nefretin yerine hep sevda saçtım
Gönül sarayımı herkeze açtım
Birgün olsun gelip giren olmadı