Ölüm büyük mutluluk, Cennete gidenlere
Ölüm de uğramazmış, şehit edilenlere
Niçin ağlar insanlar, göz açarken dünyaya
Yüz akıyla kavuşmak, kolay değil Mevla’ya
Bir şey değilken insan, insanı insan yaptı
Her şeyimiz Allah’ın, bizi Allah yarattı
Biz bu hayattan önce daha da mı mutluyduk
Hiç hatırlayan var mı, unut dendi, unuttuk
Çünkü Yüce Yaratan sınavı uygun buldu
Geçmişi hatırlatsak bu sınav olur m uydu
Ölümü tadacaktır, elbet bütün insanlar
Şehitler de ölüyor, ama ölümsüz onlar
Ne hikmettir bilinmez, buna akıllar ermez
Allah için can veren, şehitler asla ölmez
Sadece dünya değil, on sekiz bin âlem var
Kim bilir hangi dünya, hangi cennette yaşar
Gözlerin görmediği, hayaller üstü bir haz
Şehitlere verilmiş, bu değerli imtiyaz
Biz görmüyoruz diye, bunu yok sayamayız
Allah’ın hikmeti bu, biz tam anlayamayız
Bir külfete bin nimet, lütfundan, kereminden
Veriyorken O Rahman, sonsuz hazinesinden
Müjdesi var, şehitlikle huzuruna gelene
Allah için, vatan için, namus için ölene
Şimdi yüce Resul’e öldü mü diyeceğiz
Ebter diyene inat, Onu hep seveceğiz
Sevgiyi anlatamaz, yetersiz kalır sözler
Gönüllerde Onunla yaşıyor ölümsüzler