Bizlere Tribün dersi verip, tribünleri bizlere sevdiren rahmetli abimiz Recep Kum, bundan tam 11 yıl önce şampiyonluk maçı için, Ankara 19 Mayıs stadyumuna gitmeden önce şehrin her yerini bayraklarla bizzat donattığı sırada, elektrik akımına kapılıp, Şampiyonluğu göremeden, orada vermişti canını. Tribüne adanmış hayatların sadece birisi idi belki, bize göre en önemlisi idi, aramızdan ayrılırken buruk bir sevinçle çıkmıştık lige.
Menfaat gütmeden, takımını ölümüne seven, Yıllarca peşinde koştuğu takımın şampiyonluğunu bile göremeden ayrılmıştı aramızdan. Bu satırları okurken, Belirli bir yaş grubu, Herhangi bir gruba üye, neredeyse her taraftarın birçok anısı gözlerinin önüne gelmiştir ve içinden şu cümle geçmiştir. ‘’Recep abi başkaydı’’ İşte gene bir 3 mayıs, Gene bir Konya maçı, Rahmetle anarak başlıyorum bugün ki yazıma, Torku Konyaspor Karabük deplasmanında, Süper Ligde sadece 3 kez karşılaştığı Karabükspor önünde çıktı. Tipik bir orta alan mücadelesinde geçen ilk yarıda neredeyse gol çıkmayacak diyecektik ki, serbest vuruşta, hastalığımız olan gollerden birini yiyerek ilk yarıyı geride kapattık .İkinci yarıda Torku Konyaspor güzel başladı, Ali ve Recep hamleleri yerinde idi. ilerleyen dakikalarda kazanılan penaltıyı Gekas’la fırsata çeviremeyen Torku Konyaspor. Hızlı başlayan atakla kalesinde ikinci golü gördü.
Torku Konyaspor son bölüme girilene kadar gol atmamak için elinden geleni yaptı diyebiliriz. Son 10 dakika ise adeta nefes kesti. Torku Konyaspor, önce Hleb’in muhteşem pasında, Djalma ile farkı bire indirdi sonra Gekas kendini adeta affettirircesine yaptığı şık bir vuruşla hem skora dengeyi getirdi hem de 1 puanı getirdi diyebiliriz. Son saniyede ise adeta ecel teri döktüğümüz maçta berabere de kalsak gülen taraf olduk.
Antalyaspor ve Kayserispor’un bitime iki hafta kala ligden düşmeleri kesinleşti. Son takımın kim olacağını görmek için ise iki hafta daha bekleyecek gibiyiz.