Aylardan kasım. Soğuk havaların kendini iyiden iyiye hissettireceği günlere başladık. Konya’da büyük oranda kaloriferler ve sobalar yanmaya başladı.
Allah dışarıda kalmak zorunda olanların yardımcısı olsun.
Özellikle hayvan dostlarımız için zor günler geldi. Geçtiğimiz gün bir okurumuz minik bir kedi yavrusunun açlıktan burada anmak istemeyeceğim bir şeyi yemeye çalıştığını anlattı. Hemen markete girip bir şeyler almış ve kediciği beslemiş. Yalnız o sahne sürekli gözlerinin önüne geliyor ve uykularını kaçırıyormuş.
Hepimiz aynı duyarlılığa sahip değiliz elbette. Kimilerimiz için hiç önemli olmayan bir olay bazılarımızı derinden etkileyebiliyor.
Lakin önümüzdeki günlerde mevsim şartlarının daha da zorlaşacağını düşünürsek duyarlı olup bir şeyler yapmak elzem.
Sağ olsunlar Konya belediyeleri bu konuda oldukça hassas. Zor durumda kalmış hayvanlar için özellikle kırsalda çeşitli beslenme yöntemleri uyguluyorlar. Şehir merkezinde ise kurumlarımızın yanı sıra vatandaşlar kendi yöntemleri ile uygun yerlere su ve besin bırakıyor.
Şehir merkezinde bunu bir sisteme oturtabiliriz diye düşünüyorum. Özellikle belirli alanlara düzenli olarak dezenfekte edilecek yiyecek ve su kapları monte edilebilir. Hem vatandaşlar hem de kurumlar ellerinden geldiğince hayvanların yiyeceği besinleri bu alana bırakabilir. Çöp konteynerlerinin belli aralıkları bile seçilse, çöp atmaya giden vatandaşlar hayvanların yiyeceklerini ayırarak toplumsal bir farkındalık oluşturabilir.
Sokak hayvanlarını beslemek sadece bazılarımıza verilmiş görev değildir. Hepimizin sorumlulukları var. Elbette bu işin dini boyutu da var. Bu konuda duyarlılığımızı artırmamız gerekiyor. Birkaç hayvan besleyip belli günlerde sokak hayvanlarının resmini reklam panolarına asmak değil mesele. Toplumu hareketlendirebilecek özellikle okullarda çocuklarla birlikte yürütülebilecek bir proje hazırlanabilir. Bu projeye hayır diyecek bir kurum olacağını sanmıyorum.
Konya bu konuda kötü durumda değil. Mesela diğer şehirlerde bizim sahip olduğumuz gibi modern bir hayvan barınağı yok. Yoğunluk olarak sokak hayvanları burada. Lakin yine de çevremizde yardımımıza muhtaç hayvanlar var. Sadece kediler köpekler değil… Kuşlar ve diğerleri.
Gerçekten israfın zirvede olduğu bir dönem yaşıyoruz. Yediğimizin yanında yemediklerimiz israf ettiklerimiz çok fazla. Sokaktaki dostlarımıza böylesi projeler ile az da olsa bir katkımız olabilir.
KONYASPOR’UN ZAFERİ
Maça son yarım saat kala gitmeye alıştık ya… Bu bize pahalıya patladı. İstanbul Yolu’ndan Otogar Kavşağı’na giremedik mecbur alt geçitten devam ettik. Hadi Türmak Kavşağı’ndan girelim dedik o da kaçtı. Zira araç yoğunluğu birkaç kilometreyi aşmıştı. Dolana dolana stada vardık. Stadyumun etrafındaki geniş otoparkları bir düşünün ama araç koyacak yer yok. En az 10 dakika tur attık. Uzakça bir yere aracımızı koyduk. Bir yandan maça geç kaldık diye kendimize kızarken; haftalardır beklediğimiz seyircinin maça geldiği düşüncesi heyecan yaptırdı. Demek ki mesele aşı ya da bilet fiyatları değilmiş dedik, Kayseri maçına göre artan bilet fiyatlarına rağmen seyirci yerini almıştı. Gerçi 42 binlik statta yine de az görünüyorduk ama bu kadarına da şükür.
‘Bize pahalıya patladı’ dedim çünkü Soner Dikmen’in o enfes golünü canlı olarak izleyemedik. Ancak tekrar görüntüsüne yetişebildik.
Maçın genelinde vasatı aşamayan bir Fenerbahçe izledik. Herhalde 39’da 3 kişi birden değiştirmesi bunun en büyük göstergesi idi. Koşan, alan daraltan, hızlı çıkan yüzde yüz goller kaçıran bir Konyaspor vardı. Maç ilk yarı 4-0 olabilirdi. Amir son haftaların en iyi orta sahası ama Soner-Oğulcan ikilisi de gayet başarılıydı. Galip geldiğimiz için çok mutluyuz. Doyasıya yaşamamız gereken bir galibiyet bu. Zira tarihinde 11. haftalar itibarıyla en iyi istatistiğini yakalamış bir takım var önümüzde. Konya’nın zor bir deplasman olduğunu, 4 büyükler dahil tüm takımlara konuşarak değil sahada mücadele ederek öğreten bir Konyaspor…
Bu gidişle Süper Lig’de daha çok can yakacağız…