Ahmet Sorgun, KOSKİ Genel Müdürü iken 23 Ocak 2010’da AK Parti İl Başkanlığı’na atandı.
O dönemde il başkanlığına aday olan isimlerden Abdullah Ağralı, Suat Altınsoy ve Ziya Özboyacı da Sorgun’un başkan yardımcısı olmuşlardı hatırlarsanız.
Mustafa Çevik’in kongrede AK Parti’nin o dönemki Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan’a rağmen il başkanı seçilmesi sürecinde ortaya çıkan kriz Sorgun ismiyle çözüme kavuşmuş, parti kendisini derleme toplama imkanı edinmişti. Aradan geçen dört yıl sonunda şu anda yeni bir dağılma süreci yaşandığı da sözkonusu edilebilir. Bu değerlendirmemize tekrar döneceğiz elbette.
Dün yapılan kongrelerle beraber AK Parti’de artık il kongresi süreci resmen başlamış oldu. Ahmet Sorgun’un il başkanı olarak atanmasından bugüne yaptığı büyük siyasi hataların da yazılması bu noktada mukadder. Bu hataların büyük bir kısmının özellikle son bir buçuk yılda gerçekleştiğini de hatırlatalım.
Ahmet abinin ilk hatası, 2011 seçimlerinde dört il başkan yardımcısının birden milletvekili aday adaylığı için istifasına göz yumması, hatta bu isimlerden kurtulmayı siyasi açıdan “zorunlu” isimler olarak görüp bir yerde bu istifaları teşvik etmesidir.
Abdullah Ağralı, Suat Altınsoy, Ziya Özboyacı isimlerinin istifası ilk Ahmet Sorgun yönetiminin gücünü ve tecrübesini epey sekteye uğrattı. Esasen bu hata telafi edilebilir ve hatta olumlu sonuçlara da yol açması sağlanabilir hatalardandı.
Eğer Ahmet abi delegelerden oy alarak atamayla değil, seçimle il başkanı olduğu kongrede yönetim listesine tam anlamıyla hakim olabilseydi bu mümkün olabilirdi. Ancak Sorgun’un tekrar il başkanı seçildiği 9 Nisan 2012’deki il kongresinde listeye tam hakim olamadığı görüntüsünü hissetmiştik. Listesine hâkimiyetinin olmadığını sonraki süreçlerde gelen istifalar da ortaya koydu. Öyle ki şimdilerde 20. sıra yedek üyelikten il yönetim kuruluna giren üyelerden bahsederek oluşan durumla kafa bulan milletvekilleri bile var!
O süreçte siyaseten çok büyük bir hataymış gibi görünmese de, aradan geçen süre zarfında katmerlenen bazı hatalar da yaptı Ahmet abi. 2011 seçimlerinde milletvekili listesi için üretilmiş o şaşkın “14+1” formülü bunun bir örneği sözgelimi. Bu formülün hatalı oluşu Mayıs ayından bu yana ülke genelindeki siyasal süreçlerle de kanıtlandı.
Dördüncü büyük siyasi hatayı da son yerel seçimlerde yaptı Ahmet abi. Meram’da Mustafa Yazlık’a verdiği yılmaz destek, arasının zaten açık olduğu vekillerle ilişkilerini daha da gerginleştirdi. Verdiği bu yılmaz desteğe rağmen Yazlık’ı Meram Belediye Başkanlığı’na aday olarak çıkarmayı da başaramadı. Ayrıca bu süreçte AK Parti İl Gençlik Kolları ve Kadın kolları gibi birimlerle il teşkilatının da arası açıldı. Yine bu hataların mütemmim cüzü olarak iki merkez ilçe belediye başkanı hakkında genel merkeze sunduğu raporlarda kullanılan birçok “yakışıksız” ifade de Sorgun’un güven veren yönetici tutumunun artık o “güven”i vermekten uzak düştüğüne kanıt teşkil etti. Daha iyi bir adayın bulunması halinde aday gösterilmemesini istediği Hançerli tekrar belediye başkanı seçildi. Yerine Yazlık’ı önerdiği ve hakkında çok ağır ifadelerle tutanak tuttuğu Serdar Kalaycı ise şu anda Cumhurbaşkanlığı Köşkü’nde partinin eski genel başkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın yakın çalışma arkadaşlarından oldu.
Konya Barosu Genel Kurulu’nda yaşananları ise sadece siyasi bir hata değil, hayati hata saydığımız için bu sıralamanın dışında ele almayı tercih ettiğim biliniyor.
Ve beşinci büyük siyasi hata da ilçe kongreleri esnasında yaşandı. İki il başkan yardımcısını merkez ilçelere başkan olarak önerdi Ahmet abi ama her 2 isim de başkan adayı olarak teveccüh görmedi. Özellikle seçim işlerinden sorumlu il başkan yardımcısı Abdülkadir Özoğur beyi Meram İlçe Başkanı olarak önermesi ve fakat Özoğur yerine İbrahim Özen’in ilçe başkanı seçilmesi siyasal ufuksuzluğun son örneği oldu. Bir yerde kendi siyasi geleceğini test etme adına Abdülkadir beyi kurban verdi Ahmet abi.
Biz gördüklerimizi, bildiklerimizi bütün açıklığıyla yazma mükellefiyetini taşıdığımızı biliyoruz. Ve bunun gereği olarak bu yazıyı yazdık.