Ben deli aşklara hiç inanmazdım
Sanki bir köleydi kul du tertibim
Eyvahlar ederek böyle yanmazdım
İçmeden kafayı buldu tertibim.
Aşkını anmasa o gün yatmazdı
Sevda dilenmezdi asla satmazdı
Doğrunun üstüne yalan katmazdı
Anlatacak sözü boldu tertibim.
Hep mutlu bir yuva hayal ederdi
Ne küser darılır ne kin güderdi
Sırtında taşıdı binlerce derdi
Kaderin hamalı oldu tertibim.
Bazen takılırdım ele uyunca
Gülüpte geçerdi öyle huyunca
Dünyası yıkıldı bunu duyunca
Saçını başını yoldu tertibim.
İçini yakarken sevdanın kavı
Kurdun yemi oldu çakalın avı
Gönlüne atmışlar ihanet lavı
Bir tek bacak bir tek koldu tertibim.
Bu nasıl bir sözdü nasıl öğüttü
Derdini hep değirmendi öğüttü
Yemyeşil bir selvi salkım söğüttü
Sonunda sarardı soldu tertibim.
Şahit bu sevdaya köyü obası
Sırtından çıkmadı kara abası
Çilenin kederin derdin babası
Bir akşam ansızın öldü tertibim...