Önümüzdeki hafta, halkın büyük çoğunluğu için sıradan bir durum halini almış olsa da Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti’nin yeni Başbakanı belli olacak. Davutoğlu Hoca’nın tarih boyunca unutulmayacak vakur hareketinin ardından çıkan süreç oldukça iyi yönetildi.
Ne isimler üzerinde sürekli gündem oluşturularak yıpratma operasyonuna izin verildi ne de bir fitne çıkmasına mahal verildi.
Bunlar ülke adına oldukça hayırlı gelişmeler.
Ekonomik sancıların daha da ayyuka çıkmasını bekleyen çevreler yine avucunu yaladı. Bekledikleri anormal seyir oluşmadı.
Bu ülkenin anayasa kitapçığı meselesini hatırlayanlar veya 28 Şubat sürecinin akabinde oluşan hızlı Başbakan değişikliklerini unutmayanlar o günlerin zulmünden bugünkü “doğal seyir” açısını herhalde takdirle karşılıyorlardır.
Cumhurbaşkanına kızıp da biran evvel irtifa kaybetmesini isteyen güruh bu süreçte dilden dile Enerji Bakanı Berat Albayrak’ın Başbakan yapılmasını gündemde tuttu. Hatta Erdoğan’ın öyle bir güç zehirlenmesi içinde olduğunu söylediler ki damadını işin başına koyacağını neredeyse kesin gözüyle ifade ettiler.
Akabinde oluşacak hükümete de şimdiden “Damat Ferit Hükümeti” benzetmesi yaparak tarihi atıfla yıkılışa giden sürecin başlangıcı olarak ellerini ovuşturdular.
Hani derler ya kusura bakmayın siz giderken o geliyordu!
Adalet Bakanı Bekir Bozdağ adının yıpratılması özellikle ona istinaden yapılan düşük profil iması uzun yıllar akılda kalacak bir deyiş olarak duracak önümüzde.
Muhafazakâr kitlenin gönlünde her zaman bir Prof. Dr. Numan Kurtulmuş hamlesi yatsa da yeni başbakan çoktan hazırlıklarına başladı.
Bu süreçte de dikkat edin özellikle basından ve kamuoyundan uzak durdu. Kongre kararının alındığı daha o ilk günlerde bağlı bulunduğu şehrin teşkilatını arayarak bazı önemli isimlere hazırlanmaları için talimat verdi.
Şimdi de zaten gayri resmi şekilde Başbakanlık vazifesini ifa ediyor.
Evet, sınırlarını çizdiğimiz resmin görüntüsü mevcut Ulaştırma Bakanı Binali Yıldırım.
Cumhurbaşkanı Erdoğan yıllarını siyasete adamış tabiri caizse “kurt siyasetçi” karda yürüyüp izini belli etmeyen cinsten. Sürpriz yapar mı? Her zaman! Lakin görünen köye de kılavuz gerekmez.
Biraz da yerel siyasete kulak verelim.
Konya şehri büyüklerimiz nezdinde ne kadar önemli elbette biliriz. Türkiye siyasetinin bugünkü nüvesini oluşturan ana unsurlarının birçoğunun yolunun buradan geçtiğini bu çeşmeden su içtiklerini idrak ederiz.
Öyleyse kimse Konya’nın boş bırakılacağını zannetmesin. 2009 öncesi bir mitingde Konya’ya gelen dönemin Başbakanı Erdoğan “kulağıma dedikodular geliyor, güya Konyalı Bakan istiyormuş, Eyy Konyalı kardeşlerim sizin bakanınız benim ben!” diyerek yeri göğü inletmişti hükümet meydanında!
O yüzden boş beklentiler içine girmenin bir anlamı yok. Hele hele ipe dizer gibi hepsini yazıp Konyalı milletvekillerine bakanlık yakıştırması yapmanın da bir anlamı yok. Mesele yakınlıksa bu sürecin en sıcak kişisi Ahmet Sorgun. O da bir ihtimal!