Bizim gençliğimizde dahası delikanlılık yıllarımızda dilimizden düşürmediğimiz güzel bir şarkı vardı. O şarkının dört satırını söyle deseniz bilmem. Çünkü her zaman söylerim sanatın bu müzik bölümünde eksilerdeyim. Ama o şarkının sözünü hiç unutmam, “Dertleri zevk edindim bende neşe ne arar?”…

Türkiye’de 365 gün yerel yazı yazan tek yerel gazeteci olarak gerçekten şehrimi çok seviyorum. Kimse kusura bakmayacak yöneticisinden bürokratına, siyasetçisinden esnafına bu şehre tek kelime ile ömrümüzü verdik. Yani seçildiğimiz zaman, ya da atandığımız zaman  “evet” bıraktık mı “güle güle” demediğimiz bu şehir bizim şehrimiz.

Onun için biz bu şehirle dertleniyoruz bu şehri dert ediniyoruz.

40 yılı aşkın gazetecilik yapan bir Konyalı olarak geriye dönüp baktığım zaman özlemini duyduğum tek şey “samimiyetimiz”…

Artık ama bu yok, Konya’ya Konyalıya özgü o saf temiz samimiyet yok artık. Bunun gelişmişlikle, teknolojiyle filan da bir alakası yok.

Çünkü Türkiye’de Anadolu, Anadolu’da Konya olarak biz gerçekten çok farklı idik.

Bu konuda niye bu kadar iddialıyım?

Şunun için İHLAS Haber Ajansının 90’lı yılların başında kuruluşunda önce Ankara’da sonra da İstanbul’da görev yaparken tüm illerimizi dahası önemli ve stratejik ilçelerimizi bir bir gezip görüp, bu yerleri ve insanlarını tanıyıp bildiğim için söylüyorum

Konya doğup büyüdüğüm bir şehir olmasından çok öte maddi ve manevi zenginliği dikkat çekici idi.

Haaa bugün derseniz para pul büyüme olarak yine Anadolu’nun en önde gelen illerinin belki de başındayız. İş sermaye ise, para ise, akıl, fikir, cesaret, girişimcilik ise Antep’ten de Kayseri’den de fersah fersah öndeyiz. Ancak manevi yönden mesela samimiyette alt liglerde rakiplerimizden önce kendimizle mücadele etmekten bitap düşmüş halde sırt üstü yatıyoruz.

Bugün yine niye efkârlıyım diye sorarsanız?

Bizim okuyucularımız takipçilerimiz dünyanın dört bir yanında diyoruz. Bazıları bunu abartma bazıları da kendilerinin alışkanlığı gibi “atma, sallama” olarak görüyorlar.

Alın size en son örnek.

Pazartesi günü RUMİ isimli votkayı gündemimize taşıyarak köşemize yazmıştık yaaa.

Pazartesi günü önce öğleden sonra Almanya’dan sonra da Fransa’dan bizi oralardan takip eden güzel insanlardan RUMİ isimli içkili restoranların adresleri geldi.

Buyurun bunların bazıları şöyle idi.

Bunları üç aşağı beş yukarı tahmin ediyorduk. Ve asla Konya’da hemen gaza gelen ve saf, temiz insanları gaza getirmede usta olanlar gibi gazcı değiliz. Olmayacağız da inşallah.

Elin Fransız’ına, Alman’ına, İranlısına …… ne diyebiliriz ki?

Ya da Antalya’daki, İstanbul’daki, Bodrum’daki Mevlana ve sema suiistimalcilerine ne diyebiliriz ki?

Biz önce kendimize Konya’mızda Konyalıya, Konya’da yaşayanlara sağımızdakine solumuzdakine bir şey diyebiliyor muyuz?

Sosyal medya gazcıları asa sizin elinizde. Siz ne yapıyorsunuz? Parmağınızı dahi oynatmıyorsunuz.

Hâlâ bekliyorum sosyal medyada uçup kaçanlar havada dört takla atanlar Mevlana Otoparkı, Mevlana Oto Cam, Mevlana Oto Yıkama, Mevlana Lokantası, Mevlana Restoran….. işletmeler, oteller, kafeler,………….

Bunlara ne yapabiliyorsunuz?

Ya da pazartesiden bu yana ne yaptınız?

…………..

Allah’tan korkmayı unutup kuldan korkanlar ne olur gelin hep birlikte bir kez daha toprağın altını düşünelim. Bu fani dünya iyi ya da kötü geçecek. Cenab-ı Allah’ım önce beni sonra cümlemizi ıslah etsin.

Vallahi artık bir şey için dua ediyorum. Hani yüzümüze bakarak gözümün içine içine yalan söyleyen yalanı yumurta gibi dimdik durduranlar biraz utanın. Allah razısı için yüzünüz biraz kızarsın yeter. Belki o zaman yeniden düzelme yolunda bir yola girebiliriz…

GÜNÜN OKKALI SÖZÜ

Eleştirmek ile hakaret etmek arasındaki fark edebinizi gösterir.

NE ZAMAN ADAM OURUZ?

Park etmiş bir aracın arkasına park ederek, o aracın hareket etmesini tamamen engelleyerek, kendi aracımızı uygunsuz park edip çekip gitmediğimiz zaman daha iyi ADAM oluruz.