İçinde bulunduğumuz coğrafyanın tarihsel hareketliliği ve son dönemde yaşanan gelişmeler, yeni dönemde Meclis’e girecek vekillerin artık ülke hattını aşmaları gerektiğini işaret ediyor.

Küresel bir aktör olma yolunda, bu seçimin sadece Türkiye’ye sıkışıp kalmayacağını bizim kadar aday adayları da görüyor.

Ankara’dan yerele taşınacak hizmetleri kanalize edecek siyasetçiler, önümüzdeki dönemde “Yeni Konya”nın inşasında belirleyici kimliğe sahip olacaklar. Bir asır boyunca değişen dünyaya ayak uyduramayan, üstüne bir de ideolojik hastalıklarla boğuşmaktan harap düşmüş bir Türkiye’yi, 12 yıldır süregelen “restorasyon”la ancak diriltmiş aktörlerin arasına katılmak hem Konya’ya hem de bölgeye yeni bir heyecan dalgası getirecek. Konya’dan 200’ü aşkın aday adayının “Yeni Türkiye Vizyonu”nda yer alma çabası, bu açıdan alkışı hak ediyor.

Ülkenin atlattığı akıl almaz badireler, bürokratik vesayet ve derin yapılanmalarla mücadele boyunca “kapanan” siyaset dünyasının yeni açılımlara ihtiyacı olacak. Bürokratik vesayetten sonra paralel vesayeti ortadan kaldırmak, güvenlik sorunlarıyla baş ettikten sonra çözüm sürecini hızlandırmak ve elbette Türkiye’yi 90 yıllık ideolojik esaretten kurtaracak yeni anayasayı hayata geçirmek, Davutoğlu ile vizyon sahibi mesai arkadaşlarının 2015 ajandasında yer alacak ilk başlıklar olacak. O’nun “Yeni Türkiye”yi, Konya listesindeki isimlerin de “Yeni Şehir”i kurma yolundaki sermayelerine, taban yine bir seferberlikle katkıda bulunacak. Sandıktan çıkacak sonuç büyük ihtimal, yine 11+2+1 olacak. 

Gönül isterdi ki bu kadar ismi bir araya toparlayacak gücün, şehre ve şehrin 2023 vizyonuna katkıda bulunacak en iyi kadroyu seçerken, proje ve program yönüyle bohçası dolu, entelektüel, ufku açık isimlere listede yer vermesi.

Dünyayı, tabi ki yaşadığı şehri her gün yeni baştan imar edeceğine inanan hikmet adamlarından seçilen bir liste, hayal kırıklığı yaratmayacak, insanın içine sinecek, dizaynı düzgün ve ahlakı mazbut bir liste olacak. Karar mekanizması, demokrasilerin de “Medinetü’l-Fadıla”ya ihtiyacı olduğundan hareketle kalemi kağıdı kullanarak aday listesine son şekli verirse, hem “Yeni Türkiye”ye giden yolda ayaklarımıza takılacak çakıl taşlarını kendimiz döşememiş hem de geçmişte yapılan hataları tekrarlamamış olacağız. Her şeyden öte “Bir delikten iki kez sokulmayacak” bir basiret sergileyeceğiz.

Aday belirleme sürecine girerken kendisini “Konyalı” olarak tanımlayan hemen her seçmenin zihninde, parti ayrımı gözetmeksizin “Kimlerdenmiş?”, “Konyalı mıymış?” soruları resmi geçit yapar. Bir yerli Konyalı olarak özeleştiri yapacak olursak, hangi partili olursa olsun farklı etnik kökenden bir aday adayına ya da adaya “öteki” muamelesi yapılması, bu şehrin büyükşehir olmak için yeterli sayısal eşiği çoktan atlamış olsa da henüz, “şehirli” kimliğini kazanamadığını gösteriyor.

Bilelim ki, şehrin “dindarlık” sevabını, “asabiyyet” günahıyla ortadan kaldırmaya yeltenenlerin değirmenine su taşımak, bu günaha ortak olmaktır. Konyalı olmayan merhum N. Erbakan’ı bağrına basmış bir şehrin, böyle bir damara hala kan pompalıyor olması, nasıl izah edilebilir? Başbakan’ın “kadim medeniyet derinliği”ne sahip vizyonu ve “Yeni Türkiye”yi kurarken işaret ettiği “ihya ve inşa” projeksiyonu, kesinlikle kuşatıcı ve entegre edici bir niyeti taşıyor. 

Özetle, ideolojik hastalıklar gibi memleketcilik taassubu da bize yol gösteren bir harita, bir kültürel kazanım değil, Üstad Cemil Meriç’in ifadesiyle idrâkimize giydirilmiş deli gömleğidir... 90 yıldır üstümüzde taşıdığımız paçavraya dönen bu giysileri, bile isteye taşımanın sefaleti bizi kahrediyor. Seçilecek olan, donanımlı olsun ve ülke insanı için hizmet etsin. Başka ne isteriz ki?!