26 Temmuz- 11 Ağustos tarihleri arasında gerçekleşen Paris Olimpiyatlarını geride bıraktık.

Ülkemiz adına tam manasıyla istediğimiz bir olimpiyat sürecinin geçmediği realitesiyle aynı yerde buluştuğumuzu düşünüyorum.

18 spor dalında 102 sporcu ile yer aldığımız Paris Olimpiyatlarında 5 bronz 3 gümüş olmak üzere 8 madalya kazandığımız yönündeki sayısal veriler bu düşüncemin somuta dökülmüş halidir.

Olimpiyatlara damga vurup göğsümüzü kabartan sporcularımız elbette oldu.

Ama bizim beklentimiz son 23 yılda spora yapılmış olan hatırı sayılır yatırımların yaldızlı bir şekilde karşılık bulması yönündeydi.

Profesyonel ekipmanlar, üst düzey çalışma şartları ve alanında en iyi mentorların emekleri azami seviyede kendini gösterseydi hepimiz çok mutlu olurduk.

Neyse, artık önümüzdeki maçlara bakacağız.

Her şeyden ve herkesten başka, ben zaten bu olimpiyat sürecine bir türlü ısınamadım.

İsrail övücülüğüyle öne çıkarılan kılık-kıyafet kalıbı, sapkın ve çirkin görsellerle ve dahi danslarla lanse edilmeye çalışılan LGBT çukuru, bu organizasyondan tiksinmeme yetti de arttı bile.

Her uluslararası organizasyonda araya muhakkak bir şeyler sıkıştırıyorlar.

Ve bu sıkıştırdıkları şeyler de ekseriyetle insan doğasına aykırı, olmaması gerekenin ta kendisi ve aile kurumunu hedef alan aşağılık düşünce kırıntıları.

Kadını ve erkeği yok sayarak tek tipe indirgedikleri ilişkileri bu vesilelerle satmanın derdindeler.

‘Almayacağız kardeşim zorlamayın!’ diyerek haykırmak geliyor içimden.

Haykıracağım ama önce kendi içimizde birlik olmamız lazım ki bu haykırışım ufak da olsa tutarlı olsun.

Bunun zor olduğunu CHP heyeti bizlere bir kez daha göstermiş oldu.

CHP Genel Başkanı Özgür Özel ve İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu başta olmak üzere 18 Belediye Başkanı da Paris’teydi. Bu sefer Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Mansur Yavaş’ı da yanlarına dahil etmişler.

CHP’nin Genel Başkanı’sın ülkenin hali hazırdaki problemlerine karşı iktidarla kol kola olup çözüm üretmen gerekirken Paris sokaklarında cirit atıyorsun.

CHP’de Genel Başkan seçilmeden önce ‘CHP’de değişim şart!’ naraları demek ki bu minvalde yaşanabilecek durumlara denk düşüyormuş.

CHP değişti, doğru. Kemal Bey bu tür organizasyonlara pek dahil olmazdı. Yiğidi öldür hakkını yeme demişler!

Sayın İmamoğlu’na zaten alıştık. İstanbul haricinde her ülkeye ve şehre hizmet halkasını yaymanın derdinde. Eyfel Kulesi’nin gölgesinde Plaj Voleybol Müsabakası seyretmek hizmet anlayışının tam olarak neresine tekabül ediyor bilmiyorum ama vardır Ekrem Bey’in bir bildiği!

20 milyonluk metropolün Belediye Başkan’ına ben yakıştıramıyorum dostlar.

Birçok ülkenin nüfusunu sollamış bir şehir her hâl ve şartta hizmet bekler. Gece-gündüz demeden, zaman mefhumu gözetmeksizin çabalamak lazım.

Bir de malumunuz beklenen ‘İstanbul Depremi’ var ortada.

İstanbul’da beklenen depremin gerçekleşmesi demek sadece İstanbul’un değil Türkiye’nin mağdur ve mahzun olması demek.

İvedi bir şekilde olağanüstü çalışmalara imza atılmazsa ciddi manada üzüleceğiz.

Ya Mansur Yavaş’a ne demeli?

‘Ulan piyasadaki enayi ben miyim? Benim de hakkım değil mi?’ diyerek niyeti bozdu sanırım.

Ee körle yatan şaşı kalkarmış Mansur Bey. Mütemadiyen ‘Doğrucu Davutluk’ da bir yere kadar öyle değil mi?

‘Balık baştan kokar’ anlayışının arkasına sığınarak CHP’li Belediye Başkanları topu Sayın Özel’e atacak gibi.

Özgür Bey’de çaylak değil ya. Olanları göğsünde yumuşatarak Kurultayı bekleyecektir.

Kurultaydan sonra kim öle, kim kala. Bizleri çok hararetli bir kurultay bekliyor.

Bir yanda mevcut Başkan Özgür Özel, diğer yanda yeniden el gösteren Kemal Kılıçdaroğlu ve öteki tarafta yerel seçimlerde galibiyet elde ettikten sonra zıplayan Ekrem İmamoğlu.

Mansur Yavaş’ın bu daireye dahil olacağını zannetmiyorum.

Sayın Yavaş daha çok Keloğlan’ın cücesi misali olası bir hengâmede aralardan sıvışıp tacı kapmanın peşinde olup aportta bekleyecektir.

Biz de bekleyip görelim bakalım neler olacak.

Selâmetle…