Maçtan bir gün önce Nalçacılılar tribününün kuzey kale arkasında organize ettiği ve binlerce taraftarın katılımıyla antrenmanda verilen destek ve takıma verilen yanınızdayız, ayrıca federasyona verilen, cezalar bizi yıldıramaz mesajı yerinde ve güzeldi. Fakat nedendir bilinmez bizler kendi şehrimizin insanına kendimizi savunmaktan usandık. Hala meşale yüzünden spor kamuoyunun Konyaspor ile uğraştıklarını düşünen arkadaşlar bir hayli fazla…

Belki tesadüftü belki gerçekten öyleydi, Mustafa Reşit Akçay’ın Konyaspor’dan önceki takımlarının onuncu haftadan sonra performans düşüklüğü yaşaması.

Bu durum bu sezon değişecek sanırım, Konyaspor yeni transferlerinin takıma uyumu sistemsel olarak değişimler açık oynayan takımlara karşı avantaj olsa da kapalı oynayıp kontraya çıkan takımlara karşı bazen sıkıntı çıkacak gibi, fakat takımın yavaş yavaş oturmasıyla düşmesi beklenen haftalarda yükseleceğe benziyor. Alternatifli ve geniş bir kadro kurduğumuzu zamana ihtiyacımız olduğunu açıklıkla söyleyebilirim. Fakat her kulvarda, her fırsatta Konyaspor lafının geçtiği her yerde bir nefret olması üzücü.

Alanyaspor ile oynadığımız maç için söyleyebileceğim en doğru söz, maçın özetini izlediğinizde Konyaspor küme düşer atak bile yapamamış diyebilirsiniz. 90 dakika izlediğinizde ise bu maçı nasıl yenildik demeniz normaldir. Bu şunu gösteriyor, topa hakim olan taraf bizdik. Ya da Alanyaspor bizim topla oynamamıza izin verdi ama az buluştukları topları etkili kullanıp sonuca gidecek hamleleri yaptılar. Maçın yönünü değiştirebilecek o kıvılcımı verebilecek, takımımız adına Ömer Ali’nin girdiği iki pozisyonu söyleyebilirim. Önceki teknik ekibin sık yaptığı uyutarak yenme işini bize uyguladıklarını ve başarılı olduklarını gördük.

Takımımız Alanyaspor karşısında beklediğimiz oyunu sergileyemedi kabul, mağlup oldu kabul ama bu doyumsuzluk nereden geliyor? Üst klasmanda 95 yılda kazandığımız 2 kupa var devamı gelebilir o ayrı. Arkadaşlar, bu takım her şeyin en güzelini hak ediyor yapıcı eleştiriler başarıyı getirir, yıkıcı değil. Zaten Konya dışında haddinden fazla sevilmiyoruz… Kimse kusura bakmasın yenilgiyi tatmayanlar galibiyetin saygınlığını idrak edemezler. Mağlubiyetlerde en çok ses çıkartanlar ağırlıklı olarak yeni stadyum ile birlikte Konyasporlu olan arkadaşlar. Bu yüzden büyük başarı yaşamış her insan referans olarak geçmiş mağlubiyetlerini gösterebilir. Hiçbir şey yapmasa çektiğimiz bunca sıkıntıdan sonra bunu hak ettik diyenlerdir. Geçmişinde sıkıntı çekmeyen adam sevinci kısa, mağlubiyeti kaldırması zor olur. Güçlü takımlarda mağlubiyetlerin en güzel yanı, alınan yenilgiden sonra yeni taktikler ve varyasyonlar geliştirmeleridir.

Takımımızın ileriki haftalarda önlem almaz ise karşılaşacağı en büyük sorunlar, ayağı düzgün olan defans oyuncuları attıkları uzun toplarda takımımızın dengesini ciddi manada bozuyor, öte yandan ayağına top yakışan topu etkili kullanan ekibimiz var fakat bu duruma tezat olarak ciddi manada hava hakimiyeti sıkıntımız var. Ya topu havaya kaldırmayacağız ya da bu hakimiyet sorununa çare bulacağız.

Sonuç olarak; futbol takımları iyi maçlar, kötü maçlar oynayabilir bazen kazanıp bazen kaybedebilir, kimi zaman hakem hataları kimi zaman başka koşullar ortaya çıkabilir, takımımız mücadele ediyor önemli olan bu küçük dokunuşlar ile iyi günler bizi bekliyor diyebilirim. Bazen mağlup olmak güzeldir, kaybettiğinizde yanınızda kim duruyor görebilirsiniz, aldığımız mağlubiyetlerin ise tecrübe olarak dönmesi kazancımız diyebilirim, ama bu mağlubiyetlerden ders çıkartmak şartıyla.

Maçın sözü; Zaferlerin babaları çoktur, mağlubiyetlerin ise hemen hemen hiç yoktur.