Yıllar önce İstanbul’da “Bekârlar Kulübü” kurulmuş ancak üyeler arasından biri erkek biri dişi iki kişi evlenmeye karar verince kendilerini fesh etmişler. Günümüzde topluma pohpohlanan, enjekte edilmeye çalışılan konu ateizm. Ateizm tanrıya inanmamak olarak tanımlanıyor. Eski Antik çağda Demokritus ve Epikuros ateizmin ilk temsilcileri ve kilise ve ruhban sınıfının sert müdahalesi ile karşılaşmışlar. Ateizm en çok 19. yüzyılda Marks, Engel, Lenin, Feuerbach ve Trocki gibi diyalektik materyalist filozoflar döneminde popülerleşmiş. Enver hoca Arnavutluk’ta ilk ateist devlet düzenini kurmuş. Günümüzde dünyada % 2,3; en çok Japonya’da % 60-65; Rusya’da % 48 oranında ateist olduğu var sayılıyor. Ülkemde de hemen her gün sanal alemde gözümüzün önüne ateist derneği üyeliği formları düşüyor. Hoşgörünüzle bilinen bir fıkra; namlı ateistlerden birinin ormanda yürüyüş yaparken ayağı kaymış düşmüş, bakmış tam tepesinde saldırı modunu almış bir ayı. “Allah’ım” diye haykırmış, ormanda bir sessizlik oluşmuş ve bir ses duyulmuş “Ey kulum, sen ki ateistsin, benden yardım mı istiyorsun?” “Haklısınız” diye kem küm cevap vermiş ateist, “tamam ama belki ayı için bir şey yapabilirsiniz”  Ayı aniden pençelerini havaya kaldırmış ve dile gelmiş “Allah’ım, senin rızkınla orucumu açıyorum, hamdolsun verdiğin nimetlere” 

Ateistin ateistliği başı sıkışıp ilk, “Tanrım, Allah’ım, Yaradanım” deyince sona erer mi bilmiyorum ama günümüzde gençliğimizin yeni baş belâsı ateizm.

Bahşedilen nimetlere göre Allah affetsin şükür ve ibadet eksiğimiz çok. Hayatımızın her döneminde dua oldu şükür ki ancak dualarımız da yıllar içinde değişime uğradı. Gençlik başımızda duman yıllarımızdaki dualarımız bugünlerden nasıl farklıydı. Yaşa göre değişen dualardan söz ederken rahmetli anneannemi anmadan geçemem. Üniversite yıllarımda bana bir süre ev sahipliği yapan neneciğimin yatarkenki duası “Yattım Allah kaldır beni, sağ yanıma döndür beni, vadem yeter gidersem, imanımla gönder beni” şeklindeydi. 18 yaşın hoyratlığı ile “nenem, sabaha kadar ibadet yok, yat uyu, hem sabaha sağ kalkmayı garantiliyorsun hem de rahmetli olursan imanla gitmeyi” derdim.

 “Oğlum” derdi rahmetli, “ibadetinizi gençken yapın, Allah kabul etsin bu yaşta ibadet bile ibadete benzemiyor.”

Nenemin duasına dua ekletmişliğim vardır. Fakülte ikinci sınıfta anatomi dersi için fakülteden aldığımız resmi evrakla kabir açtırıp mevtanın kemiklerini getirdim, temizledim, ders çalışıyorum. Yakalandım neneme. Beti benzi attı kemikleri görünce. Nenemin duası şekil değiştirmişti; “Allah’ım dünyada etimi ahirette kemiğimi kimsenin eline düşürme.”

Duanın gücü sınırsızdır. Allah ibadetlerimizi makbul, dualarımızı kabul etsin. Misyonerlik bitti derken evrensel yeni baş belâmız ateizm. Gençlerimizi bu belâdan da korumak gerek yaygınlaşmadan, akım haline gelmeden. Saygıyla…