Türk futbolunun en büyük problemi, içerisinde çok fazla Türk futbolcunun olmasıdır
Gene bir ulusal maç gene bir hüsran aslında birçok kendince haklı görüş vardı yenileceğimizi bile bile neden Brezilya ile maç yaptık diye. Benim görüşüme göre bu maçın faydası oldu ama bugün bu maç hakkında değil çok daha önemli konular hakkında yazacağım…1996 yılından önce Brezilya’dan 4 değil 14 gol yese milli takım, kimsenin pek umurunda olmazdı açıkçası. İşte altın dediğimiz jenerasyonunun temelleri sıfır çektiğimiz o Avrupa kupasında atılmıştı. Daha sonra Euro2000 Avrupa Şampiyonası çeyrek finali, 2002 Dünya Kupası ve Konfederasyon kupasında üçüncülük son olarak 2008 de destan yazılan geri dönüşleriyle unutulmayan bir Avrupa kupasında yarı final. Ee sonra ne oldu da dibe vurduk. O oyuncular ve son temsilcileri jübilesini yaptı ve yerine yenilerini koyamadık ve bu takımların kalitesinin yanında bir sonraki turnuvaya öncekilerden kalan futbolcuların olması yenilerinin üzerine harmanlanması, şuan 3 maç üst üste oynayan futbolcu neredeyse yok... Futbol kaliteli oyuncularla oynandığında ve her zaman ulaşılabildiği zaman insanlara zevk verir. Ülkemizde maalesef dışardan gelenler de içerde olanlar da ederinin çok çok üzerinde oynuyor.  Bu çok geniş bir konu olmakla birlikte yönetim bölümü, taraftar bölümü, menajer bölümü bir de federasyon bölümü olarak 4 ana maddede toplayabiliriz. Değinmek istediğim futbol kalitesine geçmeden önce bu bölümler hakkında bir iki cümle yazmak istiyorum. Yönetimler ligimizdeki rakiplerinin altında seyretmemek için rekabete girerler kar zarar dengesini korumaları gerekir bunun için yönetimin içinde finansal gücün yanında futbol zekası olan kısacası futboldan anlayan insanlara da ihtiyaç vardır. Ülkemizde maalesef bu işleri yürüten yöneticiler günü kurtarmak adına hiç görmedikleri izlemedikleri oyuncuları sadece menajer tavsiyesi ile alıyorlar oyuncu kontrat sağlam yaptığı için göndermek için geldiğinden fazla para ödenerek yollar ayrılıyor. Yabancı kuralı olduğundan istediklerini, istedikleri şekilde yaptırıyorlar.  Taraftar her zaman en iyi oyuncunun kendisinde olmasını ister takımlarını her şekilde, her durumda destekleseler de, işin mali kısmı onları çok ilgilendirmez, seyir zevki ve takımlarının kalitesi ön planda olur. Asıl benim değinmek istediğim konu ise işin federasyon kısmı, kalite, yabancı kuralı ve ülke futbolunun bugünkü durumu.
Futbolumuzun dünya pazarında yer bulamamasının en büyük nedeni ülkedeki futbolcuların dış dünya ya açılamamasından kaynaklanıyor. Bugün milli takım, üçüncü dünya ülkeleri dediğimiz, kendi ligi dahi olmayan takımlarla maç yaptığında, oynayan futbolcuların İngiltere, İtalya, İspanya ve Fransa gibi ülkelerde top koşturduğuna ağzımız açık bakıyoruz. Genç nüfus ve futbol oynayabilecek alanları düşündüğümüzde bizim daha uç noktalarda olmamız gerekirken dibe çöküyoruz. Futbolun gelişmiş ülkelerdeki kısıtlamalara bakalım isterseniz; 
Mesela Almanya; en az 12 Alman futbolcu kadroda bulunması şartı var. Ve bu futbolculardan en az 8 futbolcu ise altyapıdan yetiştirilmeli. Yani diğer oyuncularınız yabancı olacaksa kadronuza başka takımdan 4 tane yerli daha alabilirsiniz alt yapıya verilen önem ve futbolcunun gelişmesi kaçınılmaz
İspanya’da ise; AB futbolcularından sınırsız alabilir + 3 yabancı futbolcu alabilirsiniz. AB dışından gelen oyuncularda belli zaman sonra AB statüsü alırsa +1 daha alabilirsiniz (Nihat Kahveci de örneğini görmüştük)
İngiltere’de biraz daha ilginç; dilediğiniz kadar yabancı oyuncu alabilirsiniz ancak İngiltere'de alınan yabancı oyuncuların milli takımlarında oynama sayılarına bakılmaktadır. Yani milli takım oyuncusu değilseniz belli sayıda milli forma giymediğiyseniz ya İngiliz olacaksınız ya da orada asla olamayacaksınız.
Fransa da durum sadece kağıt üzerinde; AB futbolcuları +4 yabancı futbolcu sınırı var fakat bir çok Afrika ülkesi onların sömürüsünde olduğu için kaliteli olanları Fransız vatandaşı yapıp hem Avrupa’ya hem Afrika’ya kapılarını açarken + 4 futbolcuda diğer kıtalardan alıyorlar.
Tek tek bütün ülkeleri yazıp yabancı kuralını tartışmaya gerek duymuyorum. Piyasası 200.000$ edecek bir yerli futbolcu bu saçma kural nedeniyle milyon dolara satılıyor ülkemizde. İpin ucunu bırakırsanız aynı şekilde yabancılar kol gezecek, mali durumu dengede tutmak şartıyla yabancı sınırlaması kalkması durumunda ülkemizdeki futbolcular dış dünyaya açılacak elde kalanlar kaliteli olacak. Dışardan gelenler de kaliteli olursa bir de alt yapıyla çalışma imkanı olursa futbolcu gelişimi patlama yapabilecektir. Yoksa biz daha bir çırpıda Avrupa kıtasında 24 futbol ülkesini sayamazken, o kupaya daha çok gidemezsiniz. Almanya’nın modeli bize ikinci jenerasyon içerisinde başarı ve kupalarda kalıcılık getirecektir. Kısaca Türk futbolunun en büyük problemi, içerisinde çok fazla Türk futbolcunun olmasıdır…