Bu yıl 27 Mayıs sabahıydı. Gazeteden çıkıp yolumuzu Matbaacılar Sitesi’ne çevirdiğimiz için Alaaddin’den Ankara Yolu güzergâhına doğru ilerliyorduk. Bir gariplik vardı. Bir içe sinmezlik.

Yuttuk. Ağzımızı açmadık. Ülkenin liderleri barış diyordu zira. Kardeşlik, milli birlik ve beraberlik diyordu. Bunların hatırına sustuk tüm halk olarak.

Tepemizde HDP bayrakları vardı. Öyle sık döşemişlerdi ki bu bayrakların gölgesi yol boyunca takip etti bizi. Dönerken bu manzaraya olan tepkiden belki; yolumuzu Kule güzergâhına çevirdik. Aynı manzara Nalçacı’da da mevcuttu.

Biraz daha buruldu içimiz. Aramızdaki konuşmaların dışında yine kelimeler içimize döküldü.

Bunun adı normalleşme herhalde dedik. Birilerinin ağzına laf diye verilen Türkiyelileşme Parodisi ya da.

Merak ettik öğlenki HDP mitinginin etrafında da bir tur attık. Cihanbeyli’den Kulu’dan ağırlıklı olmak üzere farklı ilçe plakalı araçların camlarından sarkıp bağıran insanları gördük.

Düşünün!.. Konya’nın göbeğinde, bugün bu ülkenin öz evlatlarını canice hunharca katleden örgütün uzantısı partinin sempatizanları bağırıp çağırıyor. Biz de sessizce izliyoruz.

Adı demokrasi.

Zira o gün 3-4 bin kişi ile miting yapanlar birkaç ay sonra 50-100 kişiyle bir konferans dahi düzenleyemedi bu şehirde

Bu anlattıklarım normalleşme sürecinin meyveleriydi aslında. HDP nezdindeki Kürtler hayatlarının fırsatlarını kaçırdılar. 

Konya’daki manzara birçok batı ilinde de olmuştu. Ülkücüler dahi AK Parti’ye kızmış, ufak tefek tepkiler sataşmalar hariç kelam etmemişlerdi bu mitinge haliyle.

AK Parti mitinginin olduğu saatlerde miting alanına uçan MHP balonları salanlar o gün hiçbir şey yapmamıştı mesela! O zamanki demokratik balon tepkisi bugün de gösterilebilir miydi bilemiyorum!

Bu ülkede yaşayan herkes bilir ki Müslüman Kürt halkının “vatana ihanet” aklının ucundan dahi geçmez. Onlar birlikte yaşamanın tadını ve gerekliliğini bilirler.

Ama bu halkı bölmeye çalışan Ermeni uzantılı bir kitle var. Hâlbuki İslam kardeşliğinin ırk tanımaz yapıda olduğunu bir öğrenseler, bölmek yerine birlikte olmak için can atacaklar.

Doğunun malum illerinde her gün yaşanan olaylar, canımızı acıtan şehit cenazeleri, ekonomik olarak ülkenin gittikçe bir dar boğaza sürüklenmesi…

Bir şeyler hiç ama hiç iyiye gitmiyor. Bu geminin içerisinde o gün coşkuyla HDP mitinginde bayrak sallayan Kürtler de var. Çoğunun Konya’da ciddi yatırımları ve şirketleri var. Bu durumun uzaması halinde en çok zararı kendilerinin göreceğini göremiyor mu bu insanlar?

İtidalli Kürt halkı safını belli eder ve doğudaki birçok aşiretin şuan yaptığı gibi PKK’ya tepkisini ve mesafesine koyarsa ortada ne savaş kalır ne örgüt. Bu halkın isteyip de elde edemediği hiçbir şey yok. Öyleyse bu kavga neden? Kürt halkı bu imtihanı geçecek basirete ve erdeme sahip. Milli birlik ve beraberlik her şeyin üstünde.

Çevremizdeki Kürt kardeşlerimizi ikna etmek de hepimizin görevi…