Ölüm büyük mutluluk, Cennete gidenlere

Ölüm de uğramazmış, şehit edilenlere

Niçin ağlar insanlar, göz açarken dünyaya

Yüz akıyla kavuşmak, kolay değil Mevla’ya

Bir şey değilken insan, insanı insan yaptı

Her şeyimiz Allah’ın, bizi Allah yarattı

Biz bu hayattan önce daha da mı mutluyduk

Hiç hatırlayan var mı, unut dendi, unuttuk

Çünkü Yüce Yaratan sınavı uygun buldu

Geçmişi hatırlatsak bu sınav olur m uydu

Ölümü tadacaktır, elbet bütün insanlar

Şehitler de ölüyor, ama ölümsüz onlar

Ne hikmettir bilinmez, buna akıllar ermez

Allah için can veren, şehitler asla ölmez

Sadece dünya değil, on sekiz bin âlem var

Kim bilir hangi dünya, hangi cennette yaşar

Gözlerin görmediği, hayaller üstü bir haz

Şehitlere verilmiş, bu değerli imtiyaz

Biz görmüyoruz diye, bunu yok sayamayız

Allah’ın hikmeti bu, biz tam anlayamayız

Bir külfete bin nimet, lütfundan, kereminden

Veriyorken O Rahman, sonsuz hazinesinden

Müjdesi var, şehitlikle huzuruna gelene

Allah için, vatan için, namus için ölene

Şimdi yüce Resul’e öldü mü diyeceğiz

Ebter diyene inat, Onu hep seveceğiz

Sevgiyi anlatamaz, yetersiz kalır sözler

Gönüllerde Onunla yaşıyor ölümsüzler