İnsanların gözünü nasıl alıştırırsanız öyle gider. Ayrıca “Mükemmel” insanların hata yapmaları çok dikkat çeker. Kısa günde 40 tane hata yapanın,  hatası sayılmaz. Vasat insanların doğruları dikkat çeker.

            Başbakan Davutoğlu “Işid’le aramızda 360 derece fark var” dedi diye konuyu öyle bir noktaya getirdiler ki, adeta mal bulmuş mağribiye döndüler. MHP’liler ve CHP’liler öyle bir sevindiler ki, sormayın gitsin. Eee. Ne de olsa Bahçeli’nin ve Kılıçdaroğlu’nun gafları Kaf dağından daha yükseklere çıkmıştı. Davutoğlu, onların eline su bile dökemezdi gaf konusunda. Ayrıca şanlı şöhretli köşe yazarları bile köşelerini bu konuya ayırdılar. “Bu nasıl Prof. 360 derece demek aynı noktada birleşmek anlamına gelir” dediler. Peki doğrusu nasılmış? 180 derece demeliymiş. Bre “Paralel” kafalılar. 180 derece de bir düzlem anlamına gelmez mi? “Aynı paraleldeyiz” demek sayılmaz mı? Bu da bir bakış açısıdır. İşinize gelse de, gelmese de.

            Keçi ile koyun beraber yürüyormuş, koyun bir hendekten atlarken kuyruğu şöyle bir havalanmış. Keçi arkadan koyunla alay etmeye başlamış. “Kıçını gördüm, kıçını gördüm…” diye dalgasını geçiyormuş. Keçi, kıçının hep açık olduğunu görmediğinden, koyunu alaya almış. Bunların durumu da keçinin durumu ile aynı. Tencere dibin kara, senin ki benden kara.

            Velev ki Davutoğlu yanlış söylemiş de olsa, 180 diyeceği yerde 360 demiş bile olsa, bu yanlış “Püsgevit”in yarısı bile değildir. Bunu nasıl anlamazsınız? “Karanlık günlere bizimle yürü Türkiye”nin doğru olan neresi var? “Otobis” çok mu doğru? Ya da Çatı Adayını “Emsalettin” diye tanıtmak kimin eseri? Bu gaflara hoşgörü ile bakanların “alayını “ selamlıyorum vesselam.

            Bir lider düşünün seçmene  “Biz söz verip sözünde duranlardan değiliz” diyorsa bravo doğrusu. Mersin’i Güne Doğu’nun incisi ilan ederken de arada kaynadı gitti. Yukarı çıkan merdivenden inmeye kalkan bir lider dünyada var mı? 

            Elin gözündeki çöpü görürken,  kendi gözündeki merteği görmeyenler gerçekten çok komik oluyorlar. Hepimiz insanız. Hepimiz hata yapabiliriz. Bu,  toplum hayatında da böyledir. Bana göre “Mükemmel” insan yoktur. Mükemmele yakın insan vardır. İnsanın en iyisi dört üçlüktür.  Kariyerleri yerde sürünenlerin o kadar yanlışı vardır ki, hangi birini sayacaksın. Ama yanlışı az olan insanın hatası çabuk göze batar.

            Tanıdığım bir insan var. Her konuşmasına küfürle başlar, küfürle bitirir. Artık herkes onun bu haline alıştı. Onun için yer ve zaman yoktur. Kadın, erkek fark etmez. Zaman-mekan önemli değildir. Onun bu hali kimseye de garip gelmez. İnsanların gözünü öyle alıştırdı çünkü. Bir de sınıf arkadaşım var. O kadar nazik, o kadar kibar ki ağzından kötü söz çıktığını hiç duyan olmaz. Ama o da insan neticede. O da etten kemikten müteşekkil. O da kızabilir. Nitekim çok kızdığı bir zamanda “Eşek adam” dediğine şahit olduk. Okul yıllığımızda o arkadaşın hangi tarihte, hangi saatte “Eşek adam” dediğini kayıt altına aldık.

            Diyeceğim o ki. Hendekten atlarken dikkat edin. Alay etmeden önce de “Kısasa kısas” yapılabileceğini unutmayın. Yani “Gülme komşuna, gelir başına”  diyen atalarımızın nasihatine Fransız kalmayın.