Binlerce yıl beklemesi kayanın

Toprak olup, murada ermek için

Her türlü kirini koca dünyanın

Alıp da çiçeğe çevirmek için

Çiçekler ki esmanın gizemiyle

Bin bir güzelliğin haykırışıdır

Yine toprak olmanın özlemiyle

Allaha doğanın yakarışıdır

Kurdu, kuşu, hepsi onda barınır

Topraktan edinir yiyeceğini

Sular bile topraklarda arınır

Toprağa fısıldar diyeceğini

Sayısız marifet almış semadan

Bütün canlıları besleyen toprak

Güzellik sergiler bin bir esmadan

Her yeri çiçekle süsleyen toprak

Ömrü kadim, bin yıllara dayanır

O hep yeni gelin, zaman geçse de

Börtü-böcek cemrelerde uyanır

Aç koymaz onları yaz gecikse de 

Şeytan hakir görür kara toprağı

Çiğneniyor diye ayakaltında

Oysa canlıların ana kaynağı 

Hiç rakibi var mı saltanatında

İnsanın hamuru, aslı, mayası

Biz Allah’tan gelir, Ona döneriz

Toprak bir vesile, işin doğası

Onda yanar, yine onda söneriz