Ülkemizde yaşanan hukuk garabetleri ne yazık ki bitmek bilmiyor. Hukukçular ve özellikle de hukukun çilekeş emektarları olan biz avukatlar son derece mağdur olmaktayız.

Sözüm ona yargının asli unsuruyuz… Sözüm ona yargının üçlü sacayağının biriyiz…

Ama biz avukatlar yargının diğer iki unsuru olan hâkimler ve savcılar tarafından ne yazık ki hiçleştirilmeye çalışılmaktayız. Buna bir de siyasi iktidarın baskısı eklenince sistemin muhalif sesi olan avukatların sesi kısılmak isteniyor. Zaten muhalif hiçbir sese tahammülü olmayan siyasal iktidar yaptığı düzenlemelerle avukatların hukukunu katlediyor… Devletin hukukunu katlediyor. Hukuk devletini katlediyor…

İşte bu noktada sizlere geçtiğimiz hafta içerisinde yaşadığım bir hukuk garabetinden bahsedeceğim.

Bir soruşturma dosyasını incelemek üzere savcılık kalemine gittiğimde, kâtip arkadaşım gayet nazik bir biçimde dosyayı inceleyebilmem için benden dilekçe istedi. Ben gerekçesini sorduğumda ise “Savcının talimatı” cevabını aldım. Gizlilik kararı olmaksızın dilekçe talebinin hukuksuz olduğunu söylediğimde ise -haklı olarak- kendisinin bir şey diyemeyeceğini ve bunun "savcının talimatı" olduğunu söyleyip bana beyaz bir kâğıt uzattı. Kendisine “ben bu dilekçeyi yazmam da, imzalamam da…” diyerek savcıya indim… Savcının odasına girip gerekçe sorduğumda bana “Sen hangi gerekçeyle dosyayı incelemek istiyorsun?” gibi hukukla alakası olmayan bir soruyu hoş olmayan bir üslup ile sordu. Kendisine “Ben avukatım, bütün dosyaları inceleme hakkım var, bu hakkımı kullanmak istiyorum” deyince bana "usul ve prosedürün böyle" olduğunu "HSYK Genelgesi" nedeniyle böyle bir uygulamanın yapıldığını söyledi... Bu kez odada bulunan diğer savcıyı da muhatap alarak "Hepimiz hukuk fakültesi mezunuyuz, hangi genelgenin yasalardan üstün olduğunu söyler misiniz?" dedim... Çünkü avukatların dosya inceleme hakkı yasalardan kaynaklanan ve avukatlık hizmetini en iyi şekilde yapmasını sağlamayı amaçlayan haklardan biridir. Normlar hiyerarşisine göre de hiçbir genelge yasanın üstünde değildir. Bütün bunların bilincinde olduğundan olsa gerek; haksızlığının farkında olan insan psikolojisi ile sustu...

Adliyenin her yerinde avukatları hiçleştirme çabaları sürmekte… Hepsini yazsak sütunlara sığdıramayız… Ama son dönemde karşılaştığım birkaç çirkinliği belirtmeden geçemeyeceğim. Bazı mahkeme kalemlerinde avukatların dosya inceledikleri yerde bulunan kameraları mı yazayım; yasa gereği resmi kimlik olan ve zorunlu olarak hesap açtırırken kabul ettikleri avukatlık kimliğinin adliye içindeki bankada kabul edilmemesini mi? Yoksa kurumlara dilekçe veren meslektaşlarımızın oradan oraya süründürülmesini mi? Ya da kolluk güçleriyle yaşadığımız sorunları mı?  

İşte... Hukukun ve hukukçunun geldiği son nokta bu... Avukatın yargının içinde muktedirler tarafından ne kadar dışlanmaya çalışıldığı apaçık ortada…

Aynı fakülte mezunu insanların, aynı sıralarda oturan arkadaşların sadece meslek tercihi farklı olup sıfatları değiştiği için karakterleri de değişmek zorunda mıdır?

Hâkim ve savcıların hukukçu meslektaşı olan avukatı aşağılaması, hiçleştirmeye çalışması şart mıdır? Hâkimliğin ve savcılığın olmazsa olmazı, ön şartı avukatı görmezden gelmek midir?

Yazımın başında da belirttiğim gibi... Yargının asli unsuru isek yapılan uygulamalar hukukun neresindedir? Avukat yargılamanın neresindedir?

Hâkim, savcı, avukat hepsi aynı okul mezunudur ve hepsi kamu görevlisidir.

Bu uygulamaların hukukun neresinde olduğunu bilmiyorum ama sonlanması için elimden geleni yapıp takipçisi olacağımı biliyorum. Bu noktada baromuza başvurumu yaptım ve hukuki sürecin başlatılacağını da sevinerek öğrendim. Barolar bunun için vardır. Avukatların hukukunu savunmak için… Hukuku savunmak için…

Hâkim de, savcı da, avukat da… Hepsinin amacı aynıdır… Adalet…

İşte bu yüzden… Hep söyledim, hep söyleyeceğim…

Herkes için adalet... Herkes için avukat...