“Birbirimizi yemeyelim, birbirimizi yiyerek karnımızı doyuramayız” sözünü Temmuz 1969 tarihinde rahmetli Süleyman Demirel söylemiş. Söylemiş de siyasi hayatını gözden geçirdiğimizde gerek kendi partisi içinden gerekse diğer parti yetkilileriyle hatta zaman zaman Cumhurbaşkanlarıyla polemikleri unutulmaz. Aynı şeyi eski-yeni tüm yetkililer için de söylemek mümkün. Birbirimizi yemek maalesef adeta milli hastalığımız. Oysa birbirimizi yemek ülkemize neler kaybettirdi; kaybettiriyor.  Mayıs 1979 tarihinde zamanın Başbakanı rahmetli Bülent Ecevit iş çevrelerini eleştirerek “içimizden bıçaklanıyoruz, kendi kendimizi yabancılara haksız yere jurnal ediyoruz” demiştir. 1978 yılı Temmuz ayında “iktidar iş başında kalmakta inat ettiği sürece daha çok kan dökülecektir” sözü ise zamanın MHP Genel Sekreter Yardımcısı Yaşar Okuyan’a ait.  Yılları değiştirin, konuşmacıları değiştirin; birbirimizi yeme hastalığımızı bugünlere de uyarlayabilirsiniz. Tarihten ders almıyor; bir ve beraber olamıyoruz maalesef. Umarım ülkemizin ve bölgemizin kritik günlerinde el ele-gönül gönüle verebiliriz. Bunun siyasilerin halkımıza borcu olduğunu düşünüyorum.

KONYA’MA SALDIRMANIN DAYANILMAZ CAZİBESİ

       Konya’ma saldırmanın bir cazibesi var galiba ki bunu hemen her fırsatta yapan çıkıyor.  1954 yılında zamanın Dünya Gazetesi muhabiri olan Oktay Ekşi “camide namaz kılmakta olan çember sakallı bir adam biz önünden geçerken aç gözle yanımdaki kadına baktı.” “Konya’da herkes çember sakallı” ifadelerini taşıyan yazı yazmıştır. Yıllar içinde kentim hakkında asılsız, çarpıtmalı nice eleştiriler yapılagelmiştir. Artık alıştık; umursamamaya çalışıyoruz. Gözler neyi nasıl görmek istiyorsa öyle görüyor sonuçta. Kalplerinin körlüğüne vermek gerek.

       TORKU ARENA için Sn. Tahir Akyürek’e; milli maçların kentime taşınması içinse emeği geçenlere teşekkür ediyorum. Taraftarımız muhteşemliğini ve aslında çok daha iyi Konyaspor’u hak ettiğini de ispatladı. Maç boyu birleştirici-bütünleştirici muhteşem tezahüratları, takıma sağlanan motivasyonu göz ardı edip elbette tasvip etmiyorum ama saygı duruşunda bir avuç kişinin sebep olduğu tezahüratı kentime mal edenleri ve bu vesile hakareti marifet sayan sözde gazeteci, sözde demokrat, sözde aydınları da yazdıkları kişiliklerinin aynasıdır diyerek kınıyorum. Biz Hz. Mevlana kentiyiz. Elbette fırsat vermemeli ancak sabırlı olmalıyız. Saygıyla.